Sabado, Marso 31, 2012

SANLAKAS Militantly Salutes HR Online


SANLAKAS MILITANTLY SALUTES HRONLINE FOR A VIRTUAL YEAR OF PROPAGATING DEMOCRACY WITH SOCIAL JUSTICE AND FOR DEFENDING OUR PEOPLE’S RIGHTS!

30 March 2012

SANLAKAS warmly extends a clench-fisted militant salute to HROnline on the occasion of your 1st Anniversary and for having raised and waved high the banner of progressive unity in the frontlines of mass struggle for one year now! We do so as a show of proud solidarity with HROnline’s dedicated and principled cadre of human rights defenders. We do so with respect just twelve months after HROnline successfully launched a new cyber-battlefront in defense of human rights in the Philippines and across the world. 

We fully recognize that HROnline has clearly proven itself to be an effective social-political platform that courageously propagates the broad progressive struggle for genuine social change. We can surely see this in the way HROnline has been able to act as a virtual campaigns contact-point which allows for a wide range of progressive organizations and individuals to come together in a concerted effort. In a sense, HROnline is also a ‘progressive forces projection-multiplier’ that can link up, magnify and re-echo the progressive mass movement’s agenda via the bourgeois-controlled mass media and to also develop alliances with other interested sectors and entities in the Philippine social-political arena. Thus, in recognition of this very important accomplishment, we in SANLAKAS wish to encourage HROnline to continue to develop this ground-breaking pathway and to even raise higher the potential level of coordination among various progressive forces.

In fact, HROnline’s just and honorable cause is not only shining a bright light on the many other progressive mass campaigns and struggles of today. It is also helping to serve the progressive mass movement with a critically vital component in relation to educating-organizing-mobilizing both the organized forces and the basic masses. Thus, HROnline helps to enhance and further develop the collective capacity of our general struggle in order to be able to one day overturn and change the ruling system, in unity with the broad working-class masses. Its ultimate outcome must be to favor the 99% social majority. 

Indeed, it can only be a revolutionary mass struggle that must and can win this fight for genuine systemic change. Its principled objective is to inevitably pave the way forward to socialism as an egalitarian social-economic system that does not exploit nor oppress other fellow human beings in society. Yet for now, we must first collectively and concretely advance a universal war to essentially liberate all of humanity from all forms of oppression and exploitation on the basis of general democratic reforms. This means carrying forward a democratic struggle for structural reforms and aimed at eventually destroying and crushing the main pillars of capitalist exploitation and oppression as the root cause of systemic mass poverty in present-day Philippine society. Nevertheless, this struggle must also be pursued on an international scale if it is to be victorious because capitalism is a globalized system and hence, its systemic replacement must also be of a global nature.

And so it is, that our joint forces are now truly engaged in a global war of liberation to uphold, to protect and to defend all human rights for all. Definitely, this necessitates the formation of mass resistance fronts in all countries of the world to combat the worldwide camp of hegemony, especially that one led by US imperialism and its reactionary puppet-states (i.e. the PNoy Regime in the Philippines). 

The economically and socially destructive domination and control of the international system by US imperialism today can be seen and felt in terms of the dangerous and deadly massive human rights violations worldwide. These outcomes are a direct result of the US imperialist-led neoliberal economic imposition and dictations, political maneuverings to ensure pro-US regime changes and ultimately, the subjugation of anti-imperialist states through wars of aggression. All of these are the basic elements of the US foreign policy framework aimed at absolutely securing puppet-agent states, market protection and expansion, sustained oil supplies and other strategic resources, and forward force projection through military bases, visiting forces-type agreements and other related defense arrangements. 

In order to systematically and institutionally attain its imperialist objectives, the US and its international agents will never hesitate to violate any and all the key provisions of the international bill of human rights. Ever since 1948, all Philippine governments have continuously violated and stepped on the principles and provisions of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR), the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR), the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), and the many other human rights-based instruments reflective of universal norms and values that uphold and protect the human rights of all the peoples of the world. This is clearly witnessed in the unabated number of HRVs, such as: warrantless arrests, torture, enforced disappearances, state-sponsored assassinations, and also unfair labor practices and non-compliance with accepted economic and social standards. 

So long as this globalized system of human rights violations continue on a massive scale all the genuinely sincere individuals and progressive and revolutionary Left forces shall have to continue on the fight for systemic change. And in this unjust environment, HROnline, SANLAKAS and all other organizations still active within the progressive mass movement will need to carry on our combined struggle until genuine social change is finally achieved for the social benefit and welfare of all.

Lastly, in total recognition of this, SANLAKAS confidently expresses its admiration for HROnline’s very good and highly positive work in strengthening and propagating our shared vision for a truly people-centered society premised on full democratic freedoms with social justice. And as we further encourage you to continue on with this noble fight, we now convey to our HROnline comrades that SANLAKAS shall also continue to firmly stand beside you and to resolutely march with you in our united struggles to build a truly free, democratic and socially just world order in the near future.

Miyerkules, Marso 14, 2012

Nagkakaisang pahayag at paninindigan kaugnay ng walang tigil na pagtaas ng presyo ng produktong petrolyo!


Nagkakaisang pahayag at paninindigan kaugnay ng walang tigil na pagtaas ng presyo ng produktong petrolyo!

Muli na namang sumirit noong nakaraang lingo ang presyo ng panghinaharap na kontrata (futures contract) ng crude oil sa pandaigdigang merkado. Umabot ito sa $120 bawat bariles (Dubai benchmark). Ito na ang pinakamataas na inabot mula ng sumambulat ang krisis sa presyo ng langis noong kalagitnaan ng taong 2008 kung saan umabot ito ng $145.

Sinasamantala ng mga ispekulador at mamumuhunan sa pandaigdigang merkado ang pagkakataong kumita ng mas malaki bunsod ng mga balitang maaring makaapekto sa supply at demand. Ginagamit nila ang problema ng bansang US, Greece at iba pang bansa sa Europa (baon sa utang at krisis pang-ekonomiya), ang patuloy na kaguluhan sa Syria (wala namang langis), sunog sa mga minahan langis sa Saudi Arabia (lumalabas hindi totoo) at ang nakaambang gera sa Iran (hindi pa nangyayari). Patuloy ang mga balita kaya’t patuloy nilang maitataas ang presyo ng kanilang produkto.

Ngunit hindi lang sila ang nagsasamantala. Ang mga lokal na kumpanya ng langis dito sa atin ay nag-uunahan sa pagtaas ng presyo. Para daw ireflect ang tama at totoong presyo ng mga produktong petrolyo batay sa presyo nito sa pandaigdigang pamilihan. Kahinahinala ito sapagkat ang tumataas na presyo ng crude oil ay futures contract. Ibig sabihin ay dalawang (2) buwan pa bago maideliver ang langis na ito kung ikaw ay bumili. At hindi rin nga natin alam kung lahat ng mga lokal na kumpaya ay bumili nito dahil lahat sila ay sabay-sabay na nagtataas.

Ang kanilang kasalukuyang presyo ay halos katumbas na ng presyo noong panahon 2008. Ngayon ay umaabot na sa 58.50 ang gasolina kumpara sa 59.46 noong Hunyo 2008. Ang diesel naman ay nasa 50.28 na kumpara sa 52.44 noong Hunyo 2008. Mas matindi ang LPG sapagkat nilampasan na nito ang P700 noong Hunyo 2008 na ngayon ay nasa P861 hanggang P1,000 ang bentahan. Halos $25 pa ang diperensya kada bariles noong pinakamataas ng 2008 pero di na naglalayo (at lumampas na sa kaso ng LPG) ang presyo ng mga produktong petrolyo sa bansa. Ang piso naman ay higit na mas malakas ngayon sa palitang P42.40 kumpara sa P44.28 noong Hunyo 2008. Sa kabilang banda, noong bumulusok ang pandaigdigang presyo sa $30 kada bariles, di nangyaring bumaba ang presyo sa kahit P20 per litro. Ito ay maliwanag na overpricing at manipulasyon ng presyo para mas palakihin ang kanilang kita.

Ibig sabihin nito, na kapag umabot sa antas ng 2008 ang presyo ng langis ay aabot pa sa P70 ang gasolina, P60 ang diesel at P1,500 ang LPG. Hindi malayong mangyari ito. At mukhang lalampasan pa ang antas ng 2008 sa hitsura ng pandaigdigang pamilihan.

Walang nang pipigil dito dahil deregularisado ang industriya ng langis sa bansa. Ibig sabihin tanging ang mga kumpanya lang ang nagtatakda ng presyo. Walang pakialam sa epekto dahil ang tanging konsiderasyon ay hindi malugi. Di na naman kapanipaniwala ang pagkalugi dahil ang tatlong pinakamalalaking kumpanya o Big3 ng langis ay nanatiling ilan sa mga pinakamataas kumitang kumpanya taon- taon. Sa top 10, ang Petron ay pangalawa (2nd), ang Shell ay pangatlo (3rd) at ang Caltex ay panganim (6th). Bilyon bilyon ang kita nila taon taon at hindi na rin nalalayo ang mga tinatawag na small players.

Wala ring magagawa ang pamahalaan dahil nga deregularisado ang industriya. Ginawa siyang inutil ng deregulasyon ng industriya ng langis na siya rin mismo ang may akda. Tutal, para sa kanya, bilyon-bilyon din naman ang kita niya rito. Kapag nakapagbenta ang mga kumpanya ng P500 Bilyon, P60 Bilyon ang kita niya sa pamamagitan ng 12% Value-Added Tax sa mga produktong petrolyo. Marami silang mapaghahatian.

Para sa atin, patong patong na pasakit ang dala ng ganitong sitwasyon. Konektado sa presyo ng produktong petrolyo ang presyo ng iba pang produktong kailangan, hindi lamang ng mga namamasada kundi ng buong mamamayan. Kayat pag tumaas ang presyo ng produktong petrolyo, nagtataasan din ang presyo ng iba pang produkto at serbisyo. 

Ang Oil deregulation Law at ang VAT Law ay kambal na batas na nag ligalisa sa pang huhuthot ng mga kapitalista at Gobyerno sa perang pinagpaguran ng mamamaya. ItoĆ½ batas na bumubusog sa kasakiman sa tubo ng mga kapitalista ng langis at nagpapalaki sa pondong darambungin ng mga tiwaling opisyal ng pamahalaan. 

Kailangan na ng pagkakaisa, Kailangan na nang samasamang pagtutol. Ang mapagpahirap na sistemang ito ang batayan upang pasiglahin ang kampanya kontra sa mataas at di-makatarungang presyo ng langis sa bansa at mas igiit ang pagsasagawa ng mga kongkretong hakbangin para resolbahin ang ganitong tuloy-tuloy na suliranin.

Batay sa maka-isangpanig na patakarang ito at sa epekto nito sa kabuhayan at karapatan ng masa ng sambayanan, kami sa hanay ng mga manggagawa sa industriya at Serbisyo ay nagkakaisa na ipanawagan at ipaglaban ang mga sumusunod na kahilingan; 

Ibaba ang presyo ng langis, 12% VAT sa produktong petrolyo alisin!

Kung tatanggalin ang VAT, P7 sa presyo ng gasolina, halos P6 sa krudo at di bababa sa P103 para sa LPG ang mababawas. Ang pagbabang ito ay dapat humila pababa sa presyo ng ibang batayang pangangailangan natin.

Itayo Oil Regulatory Commission, Oil Deregulation Ibasura!

Ang pagtatakda ng presyo ng mga produktong petrolyo ay lubhang nakakaapekto sa buhay ng mga mamamayan. Dapat ito ay dumadaan sa proseso ng pagpapatunay at pagaaral para tunay na makatarungan ang presyo. Ang prosesong ito ay dapat nalalahukan ng mamamayan at mga sector ng direktang apektado. Hindi dapat ito dinadaan lamang s aura-uradang paganunsyo at madalas ay “text” lamang.

Buy-back Petron, Energy Development Corp. (EDC), Isabansa! 

Kinakailangan ang masusing pagpaplano para sa Energy (kabilang ang oil) Development ng bansa lalo kung gusto talaga natin makaahon sa kahirapan. Kailangan dito ay ang instrumentong pag-aari at pinatatakbo ng gobyerno (para sa publiko at kanyang kapakanan, hindi para sa tubo) katulad ng EDC at Petron na maaring gamitin upang ipangtapat sa mga pribadong kumpanya. Sila ay dapat maging pangunahing kumpanya sa kanilang larangan katulad ng kasalukuyan nilang estado.


Signed;



TUPAS
KATIPUNAN
NATU
BMP
SUPER
MELF
PMT

Huwebes, Marso 8, 2012

Marso 8: Araw ng kababaihan, Araw ng paglaya!


Marso 8: Araw ng kababaihan, Araw ng paglaya!
ni Teody Navea

Ang halaga ng araw ng Marso 8 ay singhalaga ng araw ng Mayo Uno sa hanay ng kababaihan. Matagal nang panahon na di nakakaalpas ang sektor ng kababaihan sa patuloy nitong dinaranas na kaapihan at pagsasamantala. Mangyaring gawin nating krusada ang araw na ito upang imulat ang malawak na bilang ng kababaihan sa tunay na diwa ng okasyong ito di lamang sa ating bansa kundi maging sa buong daigdig.

Ang sektor ng kababaihan sa Pilipinas ay masahol pa ang kalagayan, dahil bukod sa ito’y nabibilang sa mahihirap na bansa ay patuloy pang kinukunsinti ng isang sistemang imbes kakandili sa kanyang interes ay lalo pang nagsasadlak sa kanya sa matinding kaapihan at kahirapan. Patong-patong na dagan ang kanyang dinadala resulta ng samu’t saring isyu’t problema dulot ng kabulukan ng sistemang kapital kung saan ang sektor ng kababaihan ay niyuyurakan ang karapatan at hindi naipagkakaloob ang tunay na interes at kagalingan nito.

Sa gitna ng matinding krisis na kinakaharap ng bansa, ang sektor ng kababaihan ay lalo pang nalulugmok sa kahirapan at kaapihan. Kung kaya’t ang marapat na papel ng sektor ng kababaihan ay patuloy na isulong nito ang kanyang laban upang tuluyang mapawi na ang tunay na ugat ng pagsasamantala. Isang lipunang mangangalaga sa kanyang mga karapatan at kagalingan maging ang mga pangkabuuang serbisyo at proteksiyon bilang sektor ng kababaihan.

Kung gusto nating maunawaan ang mga mahahalagang isyung kinakaharap ng sektor ng kababaihan, ating ilalatag ang mga puntong kailangan nating ipanawagan upang maisakongkreto ang mga kahilingan nito.

Una, ang mga kababaihan ay marapat mapagkalooban ng disente at marangal na trabaho.

Dumarami ang mga kababaihan sa puwersa sa paggawa dahil sa ”flexibilization of labor”. Malaganap ang kontraktwalisasyon kung saan ang sektor ng kababaihan ang siyang napupuruhan. Nagagamit ng mga kapitalista upang lalo pang pagsamantalahan ang kanilang hanay.

Ikalawa, ang mga kababaihan ay patuloy ang dinaranas na kawalang proteksyon at panlipunang serbisyo.

Ang ating bansa ay nahuhuli kung usaping proteksyon ng kababaihan ang pag-uusapan. Ang marapat na pagpapasa ng isang panukalang batas para sa kanyang mga karapatan at kagalingan ay nauunsiyami. Mahigit isang dekada na ang RH Bill sa kongreso ngunit ito’y hindi maipasa hanggang sa kasalukuyan.

Ikatlo, pasan-pasan ng mga kababaihan ang hagupit ng patuloy na pagtaas ng mga batayang bayarin at bilihin.

Ang unang natatamaan sa walang humpay na pagtataas ng presyo ng langis at bilihin ay ang mga kababaihan kung saan sila ang namomroblema sa gastusin sa pang-araw araw. Sila ang pangunahing nagbabadyet at kung papaano nila pagkakasyahin ang maliit na kinikita ng kani-kanilang mga asawa.

Ikaapat, patuloy nilang nararanasan ang samu’t saring diskriminasyon sa iba’t ibang aspeto ng kanilang pamumuhay.

Sa pag-eempleyo, karaniwan nang hindi pantay ang pagtrato sa mga kababaihang manggagawa. Sila ay hindi nabibigyan ng pantay na serbisyo at maging ang mga patakarang umiiral sa mga lugar na kanilang pinagtatrabahuhan ay di umaayon sa kanilang katayuan bilang sektor ng kababaihan. Malaganap pa rin ang kaisipang umiiral sa isang sistema kung saan binibigyang diin ang kapangyarihan ng kalalakihan o sistemang “patriarchal”. Mababa ang pagtingin sa kababaihan at mas pinapahalagahan ang papel ng kalalakihan sa lipunan. Sila ay itinuturing na mga “sex object” o commodity sa ilalim ng lipunang kapitalismo.

Ikalima, karaniwang ang nagiging bunton sa mga dumarating na krisis ay ang sektor ng kababaihan kung saan hindi sila ligtas sa mga pang-aabuso at karahasan.

Ayon sa ilang mga pananaliksik at pag-aaral, marami sa mga kababaihan ang dumaranas ng karahasan sa kanilang mga tahanan bunsod ng epekto ng krisis kung saan ang kanilang mga asa-asawa na nagiging aburido, bugnutin at sila ang napagbubuntunan. Maraming naitatalang mga kababaihang dumaranas ng pambubugbog ng asawa at iba pang samu’t saring porma ng karahasan.

Sa paggunita ng Marso 8, ating balik tanawin ang mga kadahilanan kung bakit natin ipinagdiriwang ito sa kasalukuyan. Sa araw na ito binigyan ng pagkilala ang karapatan ng mga kababaihan kung saan ang karapatan nilang bomoto ay patunay ng pagiging pantay nito sa karapatan ng mga kalalakihan. Ngunit hindi rito nagtatapos ang laban ng kababaihan. Ang tunay na diwa ng emansipasyon sa kababaihan ay di natin makakamit hangga’t ang ating lipunan ay nakapailalim sa bulok na sistemang kapitalismo. Kailangan nating lumaya upang mailatag at maipundar ang isang lipunang sosyalismo kung saan ang adyenda ng sektor ng kababaihan ay nasa unahan.

Mabuhay ang kababaihan! Mabuhay ang uring manggagawa!

* Ang may-akda ang ikalawang pangulo ng sosyalistang organisasyong Bukluran ng Manggagawang Pilipino (BMP)