Sabado, Nobyembre 28, 2009

PLM statement - Justice for Victims of Maguindanao Massacre

Justice for the Maguindanao 46!
End Trapo Politics Now!
Justice for Journalists and Human Rights Heroes Murdered by Trapo Politics!


Partido Lakas ng Masa (PLM) condemns in the strongest possible terms the massacre in Maguindanao. We assert that this is not only a problem confined to Mindanao, but that it’s a symptom of a festering and rotten political system. We predict that this violence will be the feature of the coming elections, as the political elite struggle with increasing desperation and ferocity for a share of the ever-dwindling national wealth and power.

The Philippine elections are veritable killing fields and the killings have begun!

We agree that the protection provided to the leaders of the Ampatuan clan by the GMA regime has granted them political immunity, to act with impunity as they will. However, the political impunity of the families and clans that control the political establishment is a permanent feature of politics in this country. It’s the mark of trapo politics. And lest we forget, it was the Ampatuan clan that guaranteed Gloria Macapagal Arroyo’s theft of the presidency.

The massacre happened because the rival Mangudadatu political clan was contesting the seat of power of the Ampatuans and were on their way to file their candidacy. In these clan wars, it’s the poor who are always the victims as they sacrifice themselves at the altar of trapo politics and for the interest of rotten trapo politicians. The Maguindanao massacre exposes the sham of the political system and the electoral process in this country.

PLM says that the people must act and put an end to this rotten system of trapo politics and the rule of the trapo politicians. Only then can we make a breach in this rotting carcass of the trapo political establishment and bring about fundamental changes in the political system. We need system change! We need to end to elite rule and establish a government of the masa. Only then can we be assured that the violence brought about by trapo political system will be removed.

Sonny Melencio
Chairperson
Partido Lakas ng Masa (PLM)

Sabado, Nobyembre 21, 2009

polyeto - Ang Pabahay ay Dignidad


ANG PABAHAY AY DIGNIDAD!

ITIGIL ANG MGA PWERSAHANG DEMOLISYON MULA SA DANGER ZONE PATUNGO SA DEATH ZONE!

PAKIKIPAGKAPWA-TAO, HINDI PANDARAHAS SA MGA MARALITA!

Lagi na lang sinisisi ang mga maralita. Lagi na lang. Lalo na nitong nagdaang bagyong Ondoy. Ang mga maralita ang dahilan kuno kung bakit nagbaha. Ayaw sisihin ng gobyerno ang mga dam na nagpakawala ng tubig. Ang mga maralita ang nakatira sa mga ilog kaya posibleng sila ang nagtatapon ng mga dumi sa ilog. Ayaw sisihin ang mga pabrika at sasakyang pandagat na nagtatapon ng mga basura, lalo na sa Ilog Pasig. Kaya daw nagbaha ng matindi ay dahil sa iskwater. Dahil sa mga dukha. Anong kalokohan ang mga dahilan nilang ito. Mga hunghang!

Nakasilip ng butas ang gobyerno kung paano nga ba mapapaalis ang mga iskwater na sadyang masasakit sa kanilang mga mata. Sunud-sunod ang demolisyon ng iba’t ibang mga lugar ng maralita sa Kamaynilaan sa ngalan umano ng kaunlaran at makataong tirahan. Hindi raw nararapat tumira ang mga maralita sa danger zones kaya dapat itapon sa malalayong lugar na talagang kaylayo naman sa kanilang mga trabaho o pinagkukunan ng ikinabubuhay.

Ngunit bago pa naganap ang Ondoy na ito’y kayrami nang mga banta ng demolisyon at karahasan sa mga maralita. Noong Oktubre 9, 2009, sa Petsayan, North Fairview, binaril ng shotgun at napatay ang lider ng Samahang Magkakapitbahay sa Pechayan, North Fairview (SAMASAPE) na si Myrna Porcare at ang kanyang anak na Jimyr ng gwardya ng umano’y may-ari ng lupang kinatitirikan ng kanilang bahay. Nitong Nobyembre 17, 2009 naman, dinemolis at winasak ang kabahayan ng mga kapatid na Muslim sa Baclaran at sila ngayon ay pansamantalang umurong sa kanilang Mosque, kung saan 11 katao ang nasugatan. Pagtatayuan daw ng proyektong terminal ng sasakyan ang kanilang lugar. Bala ang isinagot sa maralita upang ang tirahan ng tao’y maging tirahan ng bus. Nariyan din ang bantang demolisyon sa Santolan, Pasig, at sa marami pang lugar sa Kamaynilaan, na ang balak ay itapon sa malalayong lugar, tulad ng sa masukal na Calauan, Laguna, imbes na sa relokasyong malapit sa ikinabubuhay ng mga maralita. Ganito na ba talaga kainutil ang gobyerno? O ito’y dahil sa kanilang maling pagtingin na ang problema agad ng maralita ay bahay, imbes na ikinabubuhay? Nais ng pamahalaang mawala na ang mga maralita sa danger zone upang ilipat sa death zone! Hindi papayag sa ganito ang mga maralita!

Hindi daga ang mga maralita na basta na lamang tatanggalan ng tahanan. Kami’y tao. Subukan kaya nating tanggalan din ng tahanan ang mga nasa MalacaƱang para maunawaan nila kung bakit ipinaglalaban nating maralita ang kanilang munting tahanan, kahit ito man ay barung-barong.

Karapatan ng bawat tao, maging siya man ay maralita, ang sapat at maayos na paninirahan. Ang bahay ay di dapat gawing negosyo, bagkus ito’y serbisyo sa tao. Ang pagkakaroon ng sapat na matitirahan na matatawag naming tahanan ay katumbas ng aming dignidad. Tanggalan mo kami ng tahanan ay tinanggalan mo kami ng dignidad na mabuhay bilang tao. Dapat magpakatao at makipagkapwa-tao ang sinuman, lalo na ang mga lingkod-bayan na nasa pamahalaan, at huwag daanin sa dahas ang mga maralita. Kaya kami’y nananawagan:

Itigil ang pandarahas sa mga maralita!
Trabaho, kabuhayan, hindi demolisyon!
Ligtas, abot-kaya, at medaling puntahang pabahay na malapit sa aming trabaho, at kasiguruhan sa pabahay para sa lahat!
Maayos, ligtas na paninirahan, sapat na serbisyo, trabaho at kabuhayan, hindi noodles, hindi bala!
Katarungan sa lahat ng maralita!

KPML - ZOTO
NOBYEMBRE 23, 2009

Biyernes, Nobyembre 13, 2009

Pahayag ng ALMA-Santolan, Pasig

ALYANSA NG MAGKAKAPITBAHAY SA TABING ILOG NG SANTOLAN, PASIG
(ALMA-SANTOLAN)

Kami po ang tumatayong kinatawan ng Alyansa ng Magkakapitbahay sa Tabing Ilog ng Santolan. Apektado kami ng sinasabing tatlumpong metro (30 meters) na tatanggalin mula sa gilid ng ilog.

Hindi pa man kami tuluyang ngkakarecover sa pananalanta at trauma ng bagyong ONDOY, ito na naman at rumaragasa ang balitang kami ay tatanggalin sa aming mga tirahan. Noong ika-4 ng Nobyembre ay ipinatawag kami sa tanggapan ng Barangay Santolan ng kinatawan ng National Housing Authority at City Engineers Office ng Pasig at sinabing kami ay mag “fill up” na ng forms na ipinamahagi nila at sisimulan na ang relokasyon sa ika-9 Nobyembre at kung hindi susunod ay MMDA na ang magdedemolis. Lumikha ito ng pagkataranta at takot sa aming mga naninirahan sa tabing ilog ng Santolan. Marami ang kaagad kumuha ng forms at nagfill up dahil sa matinding takot na idimolis ng MMDA kahit hindi pa malinaw kung anong proyektong isasagawa.

Walang pagsasaalang-alang sa proseso ng batas, sa karapatan sa paininirahan at karapatang pantao ang ginawa sa amin. Ayon sa Urban Dvelopment Housing Act (UDHA) o Republic Act 7279, kung may planong proyekto ang anumang ahensya ng pamahalaan at may paglilikas o eviction na gagawin dapat ipatupad ang proseso nito. Ayon sa Section 28, dapat may sapat na konsultasyon, dapat marinig din muna ang pananaw at boses naming mga apektado. Sinasabi nila na Danger zone ang aming kinalalagyan kaya’t ililipat kami. Subalit ang relocation na pagdadalhan sa amin sa Calauan, Laguna ay malayo sa aming mga hanapbuhay, walang malapit na paaralan, ospital at iba pang serbisyong panlipunan. Wala pa ring bahay na maaaring tulugan lalo na ng aming mga anak, ito ay ayon sa aming nakita at nakausap na engineer doon mismo sa sinasabing relokasyon. Hindi ba’t mapanganib din ito para sa amin? Hindi ba’t mas masahol pa ito sa kalagayan namin ngayon?

Sa ganitong sitwasyon kaming mga naninirahan sa tabing ilog sa ilalim ng Alyansa ng Magkakapitbahay sa Tabing Ilog ng Santolan (ALMA-SANTOLAN) ay nagkakaisa at naninindigan sa sumusunod na posisyon at kahilingan:

1. Kagyat na itigil ang pagpapapirma sa mga forms dahil ito ay lumilikha ng takot at trauma sa aming mga apektado lalo na sa aming mga anak.

2. Maglaan ng sapat na panahon ayon sa batas (Sec. 28 UDHA) para sa pagpapaliwanag ng proyekto, kung ano ba talaga ang gagawin at ipirmi ang tamang sukat at saan magsisimula.

3. Mga options na dapat bigyang “priority”;

---3.1 Pag-aralan ang paglalagay ng mataas na “dike” tulad sa kabila o tapat ng lugar namin na hindi na kailangan pang ilipat kami.

---3.2 In-City relocation o paghanap ng lupa sa loob ng Pasig o kaya ay pagpapatayo ng medium rise upang hindi kami malayo sa aming mga trabaho at pinagkakakitaan. Ganun din para hindi maapektuhan ang pag-aaral ng aming mga anak.

Inaasahan po namin na maunawaan ninyo ang aming kalagayan at sana ay magkaroon ng pag-uusap sa pagitan naming mga apektado at ng mga ahensiya ng pamahalaan na may kinalaman sa pagpapatupad ng proyekto na tatama sa amin.

Konseho ng mga lider maralita:


Vergel Velasquez
Pangulo


DOROTEO * Sgt. DE LEON/GABRIEL * RAFAEL CRUZ


Larry Sajorda * Jun Ursua * Ernesto Lozano

Ricaliza Cordero * Nelson Cioco * Eddie Alim

Dindo Combiene * Vilma Nilvida * Maricar Flores


VILLA DOROTEO * STO. TOMAS * VICTORINO


Efren Aguilar * Judy Loreno

Ma. Teresita Cabalonga * Isaac Castillo

Abel Balingit * Francia Cillo

Huwebes, Nobyembre 12, 2009

LAIBAN DAM, TUTULAN!

Laiban Dam Tutulan,

Karapatan Ipaglaban!!!


Ang pagpupumilit ng gobyernong itayo ang Laiban Dam ay isang malinaw na halimbawa ng pag-unlad na taliwas o lumalabag sa karapatang pantao.


Ayon sa Manila Water and Sewerage System (MWSS), tutugunan ng nasabing proyekto ang napipintong kakulangan ng tubig sa Metro Manila ngunit ang hindi nila sinasabi ay ang kaakibat nitong pagtaas ng presyo ng tubig na aabot sa P18-20 bawat cubic meter. Kapag natuloy ito, tuluyan nang magiging pribado ang sistema ng tubig mula sa pinagkukunan hanggang sa distribusyon nito sa sentrong kalunsuran ng bansa.


Sa ganitong sitwasyon, tuluyan nang naging produktong komersyal ang tubig na dapat sana’y isang batayang karapatang tinatamasa ng mamamayan at hindi lamang ng mga may kakayahang magbayad.


Isa pa, magdudulot din ng malawakang dislokasyon ng mga magsasaka at katutubong Pilipino ang nasabing proyektong itatayo sa 27,800 ektaryang lupaing agrikultural at lupaing ninuno. Hindi pa man naitatatag ang Republika ng Pilipinas, ang Kaliwa Watershed sa Tanay, Rizal ay tahanan na ng mga Dumagat at Remontado.


Ganundin, malaking banta sa karapatan sa ligtas at malinis na kapaligiran ang pagtatayo ng dam na ito sapagkat tahanan din ng mga importanteng uri ng hayop at halaman ang Kaliwa Watershed. Malapit din ang pagtatayuan ng dam sa malalaking ’earthquake faults’ na anumang oras ay maaaring magdulot ng matinding pinsala sa buhay at kabuhayan ng mga naninirahan sa paligid nito.


Kaya mariing tinututulan ng mga organisasyon sa karapatang pantao ang pagtatayo ng Laiban Dam. Dapat na itong itigil dahil kung hindi lalo lamang nitong ipapakita ang pagiging manhid ng pamahalaan sa karaingan ng mamamayan at pagbabale-wala sa mga karapatang pantao ng mga Pilipino.


November 11, 2009

Philippine Alliance of Human Rights Advocates (PAHRA)

Philippine NGO-PO Network on Economic, Social, and Cultural Rights