Linggo, Marso 24, 2019

Riders' Agenda on the 2019 Elections

Photo from google
Photo from google
Photo from google

Picture from google
RIDERS' AGENDA ON THE 2019 ELECTIONS:
INCLUSION OF RIDERS RIGHTS AND SAFETY 
ON CANDIDATES’ ELECTORAL PLATFORM

As the 2019 election is fast approaching, a lot of candidates are presenting themselves as champions of the basic. They fashion their platforms depending on the interest of sectors they are courting. We have heard about job security, universal health, free education etc. But very rare that we hear candidates talk about the welfare of the riding public - the commuters, the road users and the motorcycle riders.

Who are the motorcycle riders?

First, let us make a quick familiarization of who are the motorcycle riders and their significance to the upcoming elections.

As per Land Transportation Office (LTO) there are 5 million registered motorcycles nationwide, but based on the annual manufacturer sales report, a total of 14 million motorcycles have been sold in three years. These numbers need more verification but it clearly assumes that motorcycle user population has grown in millions. A survey was also conducted and states that 1 out of 3 family/household owns a motorcycle with 95% of them being utilized as primary transportation to their workplaces. The other 5% use their motorcycles for recreational purpose or leisure such as weekend rides, racing etc. These data would also show that 80-90% of riders/owners are registered voters as they belong to the working age population of 18 and above. The absolute majority of motorcycle riders, no doubt, are workers in the formal and informal sector of the economy.

Riders and the upcoming election

Riders if organized will become a big voting bloc with their families as multipliers. This is the reason why in many occasion, local and even national politicians who are aware of this capacity and reaching out power, summon the riders groups to be part of their ground campaign machinery.

After the elections, some elected politicians though will continue to support the riders in terms of assistance to common activities such as group rides, events, raffle prizes etc. But in terms of policy reforms and their plight against discriminatory policies/ordinances, they were left abandoned and ignored by the same politicians. These happened in some cities, municipalities and even at the national level. In Mandaluyong City an ordinance banning male back rides who is not of first degree consanguinity is still in effect despite the resistance of riders. The same policy was in fact proposed by a senator to be nationwide in scope but he was forced to back down due to strong resistance mounted by riders groups.

Moreover, proposals banning helmets and full face helmetswereproposed by politicians at different levels, with some gaining the support of some organized group of riders. An MC Crime Prevention act which has unsafe provision requiring the riders to have a bigger plate in front is now awaiting signature from the President. Riders are now asking the President to veto said bill that in the first place should not have reached the Palace had legislators were made aware of its hazards.

These are the conditions that compel us riders to unite and make our concerns an urgent agenda in these coming elections and thereafter.

The Riders Agenda

Riders will definitely participate and lend support for their preferred candidates. But the main purpose here is to advance their participation from merely being contented to receiving perks such as jerseys, food, gas budget etc., to ensuring that reforms, protecting their rights and safety will be included in the candidate’s platform. Riders must ensure not just the victory of these politicians but make them champions of riders’ rights and safety in the halls of senate, congress and in the local government units.

Listed below is the RIDER’S AGENDA that riders would subject national and local candidates to a Covenant or Cooperation Agreement:

0. 1.UPHOLD RIDER’S RIGHTS - No ordinance, bills or any policy shall be passed into law without consulting the riders. A RIDERS’ CONSULTATIVE ASSEMBLY must be organized where the riders can have a democratic space to air their concerns, views and suggestions before crafting a law or policy concerning the riding community.

0. 2.PROMOTE SAFETY FOR RIDERS and other road users;

• A.Assist and support riders in organizing extensive road safety education. 
• B.Ensure fast completion of road development and construction works to prevent accidents due unsafe road conditions.
• C.Uphold laws protecting riders such as mandatory helmet law. No such laws must be passed preventing the riders to wear safety gears such as face mask etc.

0. 3.FOR LEGISLATORS (Congress and Senate) – ENACT THE “MOTORCYCLE ROAD SAFETY ACT” to ensureproper regulation anduniform implementation nationwide.

0. 4.LEGALIZE AND REGULATE MOTORCYCLE TAXI –The rider’s right and equal opportunity to earn a living by motorcycles must be ensured, provided that it is regulated properly to ensure the safety and convenience of the passenger/commuter.

THE COVENANT

A covenant is deemed consummated once candidates and riders groups affix their signature in paper and witnessed by the riding community themselves. Said covenant will seal the deal and it will assume the level of a social contract that everyone must observe during the elections and beyond.

RIDERS ASSEMBLY FOR RIDERS AGENDA

An assembly of riders and various riders’ organization will be organized to discuss the rider’s agenda. At the assembly, all candidates will be invited to speak and express their willingness to uphold the agenda. This is also the event where the signing of the covenant will take place.

A follow up assembly will also be held in various regions and provinces in Luzon, Visayas and Mindanao during the campaign period. ###

Biyernes, Marso 8, 2019

Pahayag ng Oriang sa Araw ng Kababaihan

ORIANG

Pahayag sa Marso 8, Pandaigdigang Araw ng Kababaihan

Habang nangangako ang mga kandidato para sa 2019 eleksyon, huwag nating hayaan na sila lang ang mapapakinggan. Panahon na sila naman ang makinig sa atin, lalo na ngayong Araw ng Kababaihan!

Kaisa ang Oriang sa daan-daang libong mga kababaihan sa buong mundo na nagmamartsa para sa karapatan at kalayaan mula sa kaapihan ngayong Marso 8. Mula sa iba't ibang karanasan, karamihan pa rin ng mga kababaihan ay nakikibaka para sa pang-araw-araw na kahirapan at karahasan - panlipunan, pang-ekonomiya at pampulitika man. Kung kaya nananawagan ang Oriang para sa kaagad at buong pagtugon sa mga sumusunod na isyu:

Seguruhin ang regular at disenteng trabaho. Sa tuwing matatapos na ang limang buwan na kontrata sa pagawaan, aligaga na ang babae sa tahanan. Maaaring siya mismo ang mawawalan ng trabaho o ang kanyang partner sa pagpapamilya. Ang patuloy na kontraktwalisasyon ay hadlang sa pagkakaroon ng kakayanang makapaglaan ng sariling pangangailangan, kaya't nauuwi sa kakapusan. Samantala, kung may trabaho man, kailangan pa ring sukatin kung ito'y makatao at disente, lalong lalo na sa usapin ng sahod at proteksyon sa manggagawa.

Maraming kababaihan ang nasa trabahong impormal dahil sa kulang sa oportunidad na makapasok sa mga pormal na trabaho. Bilang mga manggagawang impormal naman, mapapansin din ang limitasyon sa antas ng pagkilala sa kanila, sa porma ng suportang serbisyo, panlipunang proteksyon, at oportunidad sa pamilihan.

Ibaba ang presyo ng bilihin at pagkain! Pasanin ng karamihang kababaihan ang presyong pang-araw-araw na gastusin, lalo na ang pagkain. Ang mga nagdaang krisis sa presyo ng bigas at ang patuloy na pagtaas ng presyo ng mga bilihin ay maiuugnay sa pinataas na mga pagbubuwis sa ilalim ng TRAIN Law. Hindi dapat magmaang-maangan ang mga namamahala na ang tanging tulak sa presyo ng bilihin ay ang merkado. Malinaw naman na ang dagdag buwis sa krudo ay pumatong sa gastos sa produksyon ng pagkain. Hindi lang nagmahal ang bigas dahil kulang sa suplay, kundi dahil nananatiling mataas ang gastos sa produksyon nito kumpara sa ibang bansa. Kinakailangang suportahan ang mga lokal na magbubukid, sa halip na ang gawing solusyon ay importasyon.

No to ChaCha, No to Federalism! No to trapos at political dynasties! Hindi klaro ang mungkahing pagbabago sa konstitusyon. Kung may klaro man, ito ang interes ng mga tradisyunal na pulitiko na hindi masagasaan ang kanilang mga karera sa pulitika, bilang indibidwal o bilang angkan. Kaya nga gusto ng mga trapo na tanggalin ang term limits sa posisyon na kanilang inuupuan. Ang political dynasty ay kontra-demokrasya dahil pinananatili nito ang kapangyarihan sa iilan. Nararapat lamang na ang ating iboto ay ang mga kampyon at tagapagsulong ng interes ng kabataan at kababaihan, at klaro na handang bumangga sa sistemang trapo at political dynasty.

Wakasan ang karahasan sa kababaihan! Tutulan ang impyunidad! Sinasabing isa sa apat na babae ang nakakaranas ng pang-aabuso at karahasan. Nangyayari ito hindi dahil sa nagkataon lamang, bagkus ito'y bunga ng sistematikong opresyon ng kababaihan. Bunga ng pagtinging ang babae ay mababa at mahina. Bunga ng pagtinging maaaring bastusin ang kanyang katawan. Bunga ng kulturang minamaliit ang babae at ginagawang katatawanan, gaya ng mga bastos na biro ng Presidente. Kailangan na itong wakasan! Ang patuloy na karahasan sa ating mga komunidad - ang karahasan laban sa kababaihan, karahasan laban sa mahihina, ang mga biktima ng mga extrajudicial killings - ay mahirap wakasan kung wala namang napaparusahan. Kaya nananawagan din tayo ng pagtutol sa impyunidad. Pagtibayin ang batas at sistemang magbibigay katarungan; siguruhin natin ang akses sa hustisya!

Ipatupad ang sapat na badyet para sa implementasyon ng RPRH Law! Kaytagal nating hinintay ang pagsasabatas ng RA 10354 para sa reproductive health. Huwag nating hayaan na mawalan ito ng saysay dahil lamang sa kakulangan ng badyet para sa programang magsisiguro ng mga elemento ng kalusugan ng babae. Kung tunay na sinsero ang pamahalaan, kailangang tumbasan ng badyet ang mga programang magsisiguro sa mga kababaihan at batang babae na higit na magkakaroon ng kontrol na makapagpasiya sa kanyang sariling katawan.

Hustisyang Pangklima! Hihintayin pa ba nating magkaroon pa ng kalamidad, gaya ng Yolanda, Pablo, atbp., upang maunawaan na bùhay ang nakataya kung hindi sama-samang tutuparin ng mga bansa ang kanilang komitment sa mga kasunduang ugnay sa pagbabago ng klima. Kailangang bawasan na ang mga gawain at pamamaraang mapanira sa ating kapaligiran, lalo na ang magpapainit sa ating klima. Siguruhin ang Malinis, Abot Kaya at Renewable na pamamaraan para magkaroon ng kuryente! Agad-agad ipatigil na ang mga maduduming paraan ng pagkakaroon ng enerhiya o kuryente, gaya ng mga coal-fired power plants.

Tutulan ang Mining! Nilalagay ng pagmimina sa panganib ang maraming komunidad sa paligid nito, samantalang sinisira naman nito ang kapaligiran at kabuhayan ng mga susunod na henerasyon! Mahirap nang ibalik sa dati ang mga kabundukang namina na. Mahirap nang pasiglahing muli ang kalusugan ng mga mamamayang nalason sa mga kmikal na katas mula sa mina. Lalong hindi na maibabalik ang buhay ng mga namatay sa pagtatanggol ng kanilang lupain at pagbangga sa mga korporasyon ng mina. Unawain natin ang sitwasyong matindi ang epekto sa mga babae - bilang tagapangalaga ng kalusugan sa komunidad, bilang tagapagseguro ng pagkain, bilang women human rights defenders.

Tangan ang mga isyung ito, huwag maging kampanta kayong mga pulitiko! Mapanuri kaming sasabak sa eleksyon at sisiguruhn naming ang BOTO NG KABABAIHAN AY PARA SA KARAPATAN AT KAGALINGAN NG LAHAT, HINDI NG IILAN!

Marso 8, 2019
ORIANG Women's Movement Inc.
1807 Mplace, Mother Ignacia, Quezon City