Ipinadala ni Ka Ronnie Luna ng Bukluran ng Manggagawang Pilipino-Southern Tagalog (BMP-ST)
1. Karapatan sa regular na empleyo at kabuhayan! Labanan ang Labor Only Contracting (LOC): Ayon sa Article 280, 279 at 106 ng Labor Code.
2. Karapatan sa pag-oorganisa, pagtatayo ng unyon at pakikipag-CBA: Ayon sa ILO Geneva Convention Resolution # 98 at Article 234 at 277 © ng Labor Code.
3. Karapatan sa tamang pasahod at benepisyo: Ayon sa Article 13, Sec. 3 ng 1987 Phils. Contitution (Right to aim Living Wage). Baguhin ang Republic Act (R.A.) 6727. Itayo ang National Wage Commission! Buwagin nga RWB!
4. Mandatory Trust Fund sa Retirement, Gratuity/Separation Pay ng mga manggagawa na kapagserbisyo na ng isang taon sa kumpanya.
5. Unemployment Insurance Isabatas.
Sa Kagyat: Ipagkaloob ang urgent economic relief sa mga manggagawang apektado ng bagyong Ondoy.
1. Magkaloob ng Calamity Loan ang SSS at GSIS sa lahat ng kasapi nito na apektado ng bagyong ondoy na katumbas ng tatlong (3) buwang sweldo.
2. Ipagkaloob ang isang (1) taong Moratorium sa lahat ng bayarin ng mga manggagawa sa SSS, GSIS, Housing monthly amortazation.
3. Maayos at ligtas na relokasyon sa lahat ng pamilyang nasa Danger Zone at ipagkaloob ang maayos at sapat na serbisyong panlipunan. Kasama na ang katiyakan sa kanilang kabuhayan.
4. Stablish rehab on work place: Assistance ng gobyerno dito. 36 factories na may 6,000 manggagawa apektado sa Pasig at rizal.
SSS = 10 year remittance covered na ng retirement. bigyan ng Cash Advance
= Mandatory Calamity Loan sa lahat ng kasapi ng SSS with out requisites/ restriction.
1. MANDATORY TRUST FUND SA RETIREMENT, GRATUITY/SEPARATION PAY NG MGA MANGGAGAWA. ISABATAS!
Rasyunale:
Marami ng karanasan ang nangyayari na ang retirement benefit, gratuity/separation pay ng mga manggagawa ay nasasakripisyo kapag dumarating sa pagkalugi o pagsasara ng mga kumpanya. Ugali na ng mga kapitalista ang tumakas, takasan ang kanyang mga obligasyon sa mga manggagawa at gobyerno. Sa kabila na ang mga manggagawa ang araw araw na naghahabi ng makina, lumilikha ng produksyon at nagpalago sa negosyo ng kumpanya. Ang probisyong “Full protection on Labor at Equal share of the fruits of production” sa Art. 13, Sec. 3 ng 1987 Phils (Freedom) Constituition ay patay na letra. Dahil hindi ito natutupad. Tatlumpong (30) taon sa serbisyo ng kumpanya, pero walang nakuhang retirement benefit o separation pay.
Ilang halimbawa dito ang pagsasara ng Philippine Blomming Mills noong 1981. Hanggang sa ngayon walang nakuhang separation pay at retirement benefit ang 3,000 manggagawa. Ang Novelty Phils. Inc na nagsara noong September 28, 2003, hanggang sa ngayon ay walang natanggap na benepisyo ang 3,200 manggagawa. Ang Gelmart Phils. Inc.na nagsara noong Octuber 22, 2006, hanggang sa ngayon walang nakuhang mga benepisyo ang 2,600 manggagawa. Ilan lamang ito sa mga pabrika at manggagawang tinakasan ng mga kapitalista na hanggang sa kasalukuyan ay walang hustisya para sa kanila.
Para sa mapagpasyang paglutas nito, Isabatas ang Mandatory Trust Fund ng mga kapitalista sa Retirement/Gratuity at Separation Pay Benefit ng mga manggagawa/empleyado. Sa mga kumpanya/establishment na tumagal na ng isang (1) taon sa kanilang operation ay agad nang ilagak sa bangko (Trust Fund) ang Retirement, Separation Benefit ng kanyang mga empleyado/manggagawa. Upang hindi na maulit ang mga nabanggit na mga pangyayari sa itaas. Dapat ng lapatan ng mapagpasyang parusa ang mga kapitalistang lalabag dito. Gaya ng: Ang sinumang kapitalista na hindi tutupad nito ay agad na alisan ng pangkisa sa pag-nenegosyo at pagkabilanggo ng anim (6) na buwan hanggang isang (1) taon.
Dapat nakalagak sa bangko (Trust Fund) ang Retirement/Gratuity/Separation Pay Benefit ng Manggagawa. May interest. Ayon sa itinatakdang interest rate ng mga bangko. Hindi gagalawin o gagamitin sa operational capital ng kumpanya. Makukuha (iwi-withdraw lamang ito) kapag nagretero na ang empleyado, voluntary retirement, resignation, retrenchment, shutdown, closure na ng kumpanya. Requirment para makuha ng mga manggagawa: 1) May Employment Certificate. 2) Residential Address Certificate. 3) Valid I.D.
2. UNEMPLOYMENT INSURANCE. ISABATAS!
Rasyunale:
Bago pa man pumutok ang GFC noong 2008 ay uso na ang unemployment insurance o Subsidy program & benefit sa mga manggagawang nawalan ng trabaho o walang trabaho ng mga gobyerno sa maraming mga bansa ng buong mundo. Sa Europe, United States, United Arab Emirets, Latin Amerika at Asya. Dito sa Asya halos Pilipinas na lamang ang walang programa ukol dito. Kung mayroon mang ayudang makukuha ang mga Displaced Workers sa ating pamahalaan ay panandalian, leaf service o pakitang tao lamang ng gobyerno.
Bakit ang ibat-ibang pamahalaan sa iba’t-ibang bansa ay nagpapatupad ng mga programa ukol sa unemployment insurance o subsidy sa mga manggagawang nawalan ng trabaho (Displaced Workers) o walang trabaho? Ayon sa ating pag-aaral, ipinatutupad o ginagawa ito ng kanilang pamahalaan bilang pagtupad sa “social obligation for social justice” ng kanilang pamahalaan. Pakikiisa din ito ng kanilang bansa sa pinagtibay na resolution ng International Labor Conference (ILO) Geneva Convention. Salig sa four pillar ng Decent Work Agenda ng ILO.
Dahil dito, kung gayun; napapanahon ng mapagpasyang lutasin ng ating pamahalaan at mga kapitalista ang krisis na mismong likha nila, Napapanahon ng magsabatas ng UNEMPLOYMENT INSURANCE at konkretong programa ukol sa empleyo ang ating pamahalaan. Bilang panimulang solusyon ng ating pamahalaan sa patuloy na pagdami ng walang hanap buhay at kahirapan ng milyon milyon nating manggagawa at kababayan. UNEMPLOYMENT INSURANCE ISABATAS NGAYON NA!
Ang benefit na makukuha: Katumbas ng Daily Minimum Wage
Covered Term of Benefit: Tatamasahin niya ito hanggang sa siya’y makakuha ng katumbas na empleyo.
Re-employment: Tutulungan siya ng lahat ng ahensya ng pamahalaan. Gaya ng DOLE, TESDA, POEA, NEDA, RTIPCs, LGUs
Requirment for availment: 1) May Employment Certificate. 2) Residential (Address) Certificate. 3) Valid I.D.
Penalty sa Lalabag: Parusang (Multang P100,000.00 at hindi bababa sa anim (6) na buwan pagkabilanggo at hindi lalagpas sa isang (1) taon) sa mga kapitalista hindi susunod dito.
3. KARAPATAN SA REGULAR NA EMPLEYO AT PAG-OORGANISA: Karapatan sa pag-oorganisa, pagtatayo ng unyon at pakikipag-CBA: Ayon sa ILO Geneva Convention Resolution # 98 at Article 234 at 277 © ng Labor Code.
Sa pag-iral ng mga DO’s ng DOLE Secretary (D.O. # 10, 3) at kasalukuyang DO 18-02 at RA No. 9178, na mas kilala na “Barangay Micro Business Enterprises” (BMBEs LAW) Act of 2002 ay nagresulta ng laganap na diskreminasyon sa pag-empleyo. Ginagawang hanap buhay na ng ilang indibidual na tao ang paghahanap ng empleyo o pamamasukan ng mga manggagawa. Laganap na ang mga LOC na labag sa Art. 106, 279, 280 ng Labor Code.. Dagdag pa, ang dami nang itinatakdang rekisito ng mga kapitalista sa pagtanggap ng empleyado. Nariyan ang Age Limit (18-25 year old), Personalidad (may itsura, matangkad, kaakit-akit) College Graduate. Talamak ang gawi ng mga kapitalistang ito sa area ng Calabarzon (mga Industrial Park/Centers) at mga Commercials Centers. Nawalan na ng saysay ang mga Konstitusyunal at Batayang Karapatan ng mga manggagawa
ON LABOR, Section 3: “The State shall afford full protection to labor, local and overseas, organize and un-organize, and promote full employment and equality of employment opportunities for all.”
“ It shall guarantee the rights of all workers to;
o Self Organization
o Collective Bargaining and Negotiations
o Peaceful Concerted Activities, including the right to Strike in accordance with law.
“They shall be entitle to;
o Security of Tenure
o Human Conditions of Work and a
o Living Wage
“They shall:
o Participate in Policy and Decision Making Processes Affecting their Right and Benefits
“The State shall promote the principle of SHARED RESPONSIBILITY between workers and employers and the preferential use of voluntary modes in settling disputes, including conciliation xxx…
“The State shall regulate the relation between workers and employers, recognizing;
o the right of labor to its just share in the fruits of production
o and the rights of enterprise to
+ reasonable return on investment,
+ to expansion, and
+ growth
Dahil dito, dapat at napapanahon ng alisin ang mga DO’s ng DOLE Secretary (D.O. # 10, 3, 18-02 at RA No. 9178) na mas kilala na “Barangay Micro Business Enterprises” (BMBEs LAW) Act of 2002 at magsabatas ng klaro at malinaw na Enabling Law sa Art. 280, 279 at Art. 106 ng ating Labor Code.
1. Ibatay sa uri ng trabahong kailangan gampanan ng empleyado ang pagtanggap.
2. Kapag Karaniwan, Natatangi at Kinakailangan sa arawang negosyo ng kompanya ang uri ng trabahong ginagampanang ng isang empleyado, Dapat, Regular na Empleyado ang kategorya niya sa trabaho. xxx an employment shall be deemed to be regular where the employees has been engaged to perform activities which are usually necessary or desirable in the usual business or trade of the employer xxx Art. 280 Labor Code.
3. Isagawa ang Quarterly Inspection sa lahat ng mga kumpanya/stablishment ng kinatawan ng DOLE at Organisasyon ng mga manggagawa.
4. Ganap at walang pasubaling ipagbawal ang LOC. Parusang (Multang P100,000.00 at hindi bababa sa anim (6) na buwan pagkabilanggo at hindi lalagpas sa isang (1) taon) sa mga kapitalista agency at principal employer na napatunayang nagsasagawa ng LOC. XXX There is “Labor only” contracting where the person supplying workers to an employer does not have substantial capital or investment in the form of tools, equipment, machineries, work premises, among others, and the workers recruited an placed by such person are performing activities which are directly related to the principal business of such employer XXX Art. 106 Labor Code.
5. Ang sinumang manggagawa/empleyado na mag-organisa, sumali sa unyon o gumaganap ng union activities ay hindi dapat kasuhan ng employer. Maliban kung may malinaw na kaso ng abandonment of work.. xxx Any employees, whethere employed for a definite period or not, shall begining on his first day of service, be considered an employee for purposes of membership in any labor union. Xxx Art. 277 © Labor Code.
6. Gawing tatlong (3) taon na lamang ang kontrata sa CBA at representasyon ng unyon bilang SEBA. At magkaroon ng mandatory RE-CBA Negotiation o Wage Adjustment, batay sa % itinaas sa presyo ng mga pangunahing bilihin.
4. Karapatan sa tamang pasahod at benepisyo: Ayon sa Article 13, Sec. 3 ng 1987 Phils. Contitution (Right to aim Living Wage). Baguhin ang Republic Act (R.A.) 6727. Itayo ang National Wage Commission! MGA RWB BUWAGIN!
Noong Dekada 70-80 sa panahon ng Pasistang Diktadurang Marcos (Martial Law), bawal ang mag-unyon at mag-welga, maging ang mga pagtitipon. Gayunpaman, ang paraan ng pagtatakda ng Minimum na pasahod ng mga manggagawang Pilipino ay pambansa ang katangian at saklaw. Sa pamamagitan ng mga Presidential Degree at mga Executive Orders.
Feb. 22-26, 1986, sa pamamagitan ng Peoples Power o Edsa Revolution. Bumagsak ang diktadurang pamahalaan ni Marcos at iniluklok ng Peoples Power si Ginang Cory Aquino. Asawa ng Pinaslang na si Ninoy Aquino. Ideniklarang Provisional Revolutionary Government (PRG) ang pangangasiwa sa bansang Pilipinas.
Upang makabuo ng bagong saligang batas ang PRG, nagpatawag ng Con-Com si Ginang Cory Aquino upang balangkasin ang bagong Kontitusyon at pinagtibay ito sa pamamagitan ng national referendum noong 1987.
Sa kauna-unahang pagkakataon, nagamit ng mga manggagawang pilipino ang konstitusyunal na karapatang sinasaad ng 1987 Philippines Constitution. Upang obligahin ang Kongreso na magsabatas ng dagdag na sahod. Sa pamamagitan ng 5 araw na General. Industrial Strike ng mga manggagawa ng NCR noong 1987, pinagtibay ang Republic Act (R.A.) 6040 na nagtataas ng P25.00 wage increase, nationwide across the board with out ceiling..
Ngunit, noong 1988-1989, sa kasagsagan ng mga Kudeta, naipuslit ng kongreso sa pangunguna ni Ernesto “Boy” Herera (Secretary General ng TUCP at Congressman) ang kanyang Herera Law na tinawag na Republic Act. R.A. 6727 at R. A. 6715. Nag-aatas na dagdagan ang minimum wage ng halagang P20.00. Kasabay na isinabatas ang Regionalization wage fixing o wage rationalization Act noong June 9, 1989..
Taong 1989 nagsimula ang mga Regional Wage Board.. 2009 na tayo ngayon. Ibig sabihin halos 20 years ng umiiral ang mga RWB. Pero nasa Wage Order # 14 lamang tayo ngayon sa NCR at ibang rehiyon. Dito sa rehiyon 4-A CALABARZON AREA na halos 65% ng export ng bansa ay narito, highly industrialize, pugad ng mga kompanyang multi-national corporation at trans-national corporation ay nasa P298.00 – P320.00 ang minimum wage. Samantala sa NCR ay P382.00 ang minimum wage.
Malinaw kung gayun na ang mga Wage Order ng mga RWB ay salamangka, hindi lamang layuning bawasan o pababain ang minimum wage ng mga manggagawa sa iba’t-iban rehiyon, kundi pag-away awayin nito ang mga manggagawa at ilagay nito sa panganib ang seguridad sa trabaho at karapatang mag-unyon at makipag-CBA ng mga manggagawa. Dahil sa pangyayaring ito naiingganyo ang mga kapitalista na magpalipat lipat ng planta at operasyon kung saang rehiyon ang mas mababa ang minimum wage. Kasabay na palitan ang mga regular nilang empleyado ng mga kontraktwal, para pababain ang sweldo, wasakin ang mga union at bawiin ang mga naipanalo ng CBA ng mga manggagawa. Para masawata at mahadlang ang tahasang ataki sa kilusang paggawa, lutasin ito sa isang:
@ PANUKALANG PAGBABAGO:
1. R.A. 6727 baguhin, itayo ang national wage commission. Regional Wage Board Buwagin!
2. Ibalik sa Kongreso ang pagsasabatas ng dagdag na sahod na pambansa ang katangian at saklaw!
3. National Wage Commission Itayo! Line Industry Salary Standard Ipatupad!
4. Sahod na makakabuhay ng pamilya, Living Wage Isabatas!!
5. Kreminalisasyon sa paglabag: Multang P100,000.00 at pagkakulong ng anim (6) na buwan hanggang isang (1) taon
Drafted By:
Ronnie Luna
BMP
Sept. 21, 2009
CP # 09185663923/09175223194
The Philippine Government under the Department of Labor and Employment (DOLE), strongly favored the interests of the Employers Confederation of the Philippines (ECOP) by issuing a restrictive’ IRR -Department Order No. 40-F-03, Series of 2008, that distorts and water down RA 9481.
LABOR groups from across the political spectrum set aside their differences at least for the meantime when the government and employers continued their plans in formulating a “restrictive” implementing rules and regulations of the Republic Act No. 9481 (An Act Strengthening the Workers Constitutional Right to Self-Organization), which will water down its pro-union provisions, and have plans as well to push Congress to weaken this law by amending it or even to repeal it outright.
And they succeed indeed in watering down the provisions of the new law and to “dilute” if not covertly undermine RA 9481, and thus to “mitigate” its alleged “adverse effects to the business community” when Secretary Marianito Roque of DOLE issued an IRR for RA 9481 dated October 30, 2008.
Key provisions of RA 9481 vis-a vis the IRR
Hailed as a breakthrough for the sluggish trade union movement, RA 9481 – “An Act Strengthening the Workers’ Constitutional Right to Self-Organization” – is the latest of the many revisions to the Labor Code of the Philippines, from the original Presidential Decree No. 442 in 1974.
RA 9481 has relaxed and lessened the once too strict and complex prerequisites for union recognition and the grounds for its cancellation as well as the accreditation of labor federations. Likewise, while still grouped within their own separate unions, the rank and file and supervisory workers are now permitted to join the same federation.
This new law has also hastened union organizing of federations or national unions by simply allowing them to issue charter certificates to their prospective local chapters. In addition, RA 9481 could now put a stop to the management’s much abused dilatory and disruptive tactics against union formation and recognition, and collective bargaining efforts – endless appeals, petitions and motions for reconsiderations to the DOLE and the courts; and harassing, blackmailing, bribing or firing from work the identified local union leaders.
For instance, even a petition for revoking union registration, which was habitually resorted to by management, “shall (no longer be able to) suspend the proceedings for certification election (CE) nor shall it prevent the filing of a petition for certification election (PCE),” the first formal step in establishing a union.
To thwart the usual witch-hunting of management versus local leaders during the early and critical organizing stage in both “organized and unorganized establishments,” RA 9481 has authorized that “(i)n cases where the (PCE) was filed by a national union or federation, it shall not be required to disclose the names of the local chapter’s officers and members.” Of course, the chapter should have a charter certificate, has submitted to the DOLE other pertinent documents, and all the union members will eventually be known either during or after the CE.
As an added assurance that employers will find it difficult to disrupt at will, like before, the organizing process, RA 9481 has a specific provision that describes their participation in the PCE-CE route as a “bystander.” Hence, “(i)n all cases, whether the (PCE) is filed by an employer or a legitimate labor organization, the employer shall not be considered a party thereto with a concomitant right to oppose a (PCE).”
The employer’s role “in such proceedings shall be limited to being notified or informed of (the) petitions…; and submitting the list of employees during the pre-election conference should the Med-Arbiter act favorably on the petition.”
Other significant provisions that removed unwarranted bases for canceling union registration include the incompetence (non-submission of reports, etc.) and misdeeds of certain union officials, and the inclusion as union members the employees outside the collective bargaining unit or CBU.
In both cases, under RA 9481, union registration will no longer be invalidated by law: The offending union leaders will be punished accordingly and individually but without dragging down the entire organization; while those mistakenly included in the CBU will merely be “automatically deemed removed from the list of membership of said union.”
NOTE: Penalty sa mga kapitalista na nag-interfered at coersion sa union, union officers at members
Alisin ang No Union Option sa mga CE at Direct Recognation sa mga pabrika walang kalabang unyon. Alisin ang Cooling of Perion to stricke, sapat na ang NOS at Stricke vote para magwelga, Alisin ang Fress igress at Free Ingress. Issuance of AJ ng DOLE SEC ay sa layunin lamang to regulate not to restrick the rights of workers.
Rasyunale:
Sa Pilipinas, bago pa man ang P.D. 442 ay umiral na ang “LOC” sa anyo ng “CABO” na pamamaraan. Nalalagay sa P.D. 442 (Art. 106 to Art. 109) ang pahintulot ng job contracting/subcontracting, pero defined ang pagbabawal sa LOC at ibig sabihin ng LOC.
Ang pagpapahintulot sa job contracting at kahulugan at pagbabawal sa labor-only contracting ay nakasaad sa Sections 7, 8 at 9, Rule Vlll, Book lll Implementing Rule ng Art. 106 to 109 ng Labor Code:
Ang Section 7,8,9, Rule VIII, Book III, Implementing Rules ng Art 106-109 ng Labor Code ay inamyendahan ng Department Order No. 10 (DO No. 10) noong Mayo 30, 2001. Ang Department Order No. 10 ay nagpalawig pa sa maraming mga gawain na pinahintulutan na ipa- job contract (permissible), ayon ito sa Section 6. Kung kaya’t ang mga naunang guidelines ng Art. 106 -109 ay lalong pinalawak at pinalala ng DO No. 10 na umiral ng halos apat (4) na taon mula noong 1997 to 2001. Ayon sa Section 6 ng DO No.10:
Sa pag-iral ng Department Order No. 10, lumala at lumaganap ang malawakang kontraktuwalisasyon sa paggawa. Lumaganap din ang matinding pagtutol sa D.O. # 10 ng mga organisadong manggagawa. Kaya naobligang bawiin ito ng DOLE Secretary sa pamamagitan ng Department Order No. 3 noong May 8, 2001.
Pinanatili ng DO No. 3 ang pagbabawal sa LOC at idinelegate sa Tripartite Industrial Peace Council (TIPC) ang paggawa ng bagong implementing rules sa Art. 106-109 na kailangan may konsultasyon sa lahat ng kaukulang sektor (partikular sa mga mangagawa at namumuhunan).
Matapos ang mga konsultasyon sa mga manggagawa at namumuhunan, nabuo ng TPIC ang bagong implementing rules sa Article 106-109 ng Labor Code. Kung kaya’t noong Pebrero 21, 2002 inilabas ni Secretary Patricia Sto. Tomas ang Department Order No. 18-02 (DO No. 18-02)
Ang kaibahan ng Sections 7 – 9, Rule Vlll Book lll sa DO # 18-02 ay: Una: Kailangan lamang iparehistro ang mga Manpower Agency sa DOLE. Magreklamo at patunayan na lamang kung LOC nga o hindi ang operasyon ng mga ito. Ikalawa: Kailangan ang Trilateral Relationship in Contracting Arrangements, ibig sabihin, may kontrata sa pagitan ng principal at contractor at kontrata sa pagitan ng kontraktor at kontraktwal na manggagawa. Pangatlo: Maraming mga ipinagbabawal (prohibitions) na nakasaad sa Section 6 ng DO 18-02:
Subalit ang probisyon sa mga prohibitions ay may butas. Kumbaga ibinigay ng kaliwa, kinuha naman ng kanan. Kailangan pang magreklamo, patunayan at husgahan ng Korte kung LOC nga o hindi ang ginagawang operasyon ng kumpanya o Manpower Agency. “Parang ibig sabihin pwedeng magsagawa ang mga kapitalista ng LOC. Huwag lang pahuhuli”. Napalabnaw na ang salitang LOC is prohibited by law. Ayon sa Section 7 ng DO No. 18-02:
Sa pag-iral ng DO 18-02 kasabay din na umiral ang RA No. 9178, na mas kilala na “Barangay Micro Business Enterprises” (BMBEs) Act of 2002, which aims to hasten the country's economic development and alleviate poverty by encouraging the formation and growth of BMBEs through the rationalization of bureaucratic requirements, the active support and assistance of government, and the granting of incentives and benefits to generate employment.
“One of the incentives granted to registered BMBEs is exemption from the coverage of the Minimum Wage Law. The Constitution and the Labor Code, however, mandate the State to regulate relations between workers and employers, recognizing the right of labor to its just share in the fruits of production and the right of enterprises to reasonable returns on investments, and to expansion and growth. Guided by this Constitutional provision, the workers and owners of BMBEs are encouraged to set mutually acceptable wage rates in their respective enterprises.”
Ang Art. 25 ng Labor Code = Karapatan ng mga pribadong sector na lumahok sa pagrerekrut at pagpapadala ng mga manggagawa sa abroad at lokal employment. Nagamit din ito ng mga kapitalista para ipalaganap ng kanilang mga Manpower Placement Agency ang LOC.
Pinalala pa ito ng D.O. # 10, at DO # 18-02 ngayon na pinaganda lang sa salita, pero kaya pa din ikutan at lusutan ng mga kapitalista ang LOC, Bawal daw ang LOC pero kailangan muna may magreklamo, patunayan at husgahan ng korte na LOC nga ang operasyon ng kumpanya at mga Manpower Agency’s.
Kung dati ay specific project o short term duration o seasonal employment lamang ang LOC. Sa ngayon laganap na ito sa mga Regular Job at Production Area ng mga kumpanya. Hindi na ginagalang at sinasalaula na ang Art. 280 at Art. 248 ng Labor Code at Art. 13, Sec. 3 ng 1987 Phils. Constitution.
Epektibo ding ginamit ng mga kapitalista ang D.O. # 10, 3 at 18-02 hindi lamang para makaiwas sa dagdag na sweldo at benepisyo ng manggagawa, kundi higit sa lahat, mahadlangan ang pagtatayo o pagsapi sa unyon o mga labor association ng mga manggagawa. Hindi na din iginalang ar nagging palamuti na lamang ang Art. 277 (c), Art. 211 ng Labor Code at Art 13, Sec. 3 ng ating 1987 Philippines Constitution.
a. Layunin:
1. Maging mayor na kampanya at laban ng kilusang manggagawa, na direktang kokompronta sa patakaran ng rehimeng GMA at globalisasyon (LDP)
2. Maging kongkretong plataporma sa paggawa ng ating Pol Party at Party List sa nalalapit na 2010 election. At maging insperasyon sa muling pagbangon ng kilusang manggagawa sa ating bansa.
3. Maging behekulo sa malawak na kampanyang pagmumulat. (propaganda, ahitasyon, edukasyon.
4. Maging behekulo sa mabilisan at malawakang pag-oorganisa, pagtatayo ng mga union, mga teretorial at pambansang alyansa at sa direktang pakikipag-ugnayan sa pandaigdigang kilusang manggagawa.
5. Madevelop ang mga sama-samang pagkilos (SSP) sa bawat erya na lulundo sa mga pambansang koordinadong pagkilos (National Day of Protest o Workstoppage)
b. Paraan at porma ng paglaban:
1. Sa pamamagitan ng mga local na unyon at alyansang nakatayo sa bawat lokalidad at lalawigan, kagyat na ipatawag ang pulong talakayan (Forum On Contractualization) para maipaunawa ng malalim ang pagiging salot ng laganap na LOC (Maipamahagi ang Primer on LOC) At magresulta ang Forum ng plano sa tuloy tuloy na pag-oorganisa at pagkilos laban sa salot sa paggawa na LOC..
2. Kagyat na mahimok ang mga local na unyon, na pasimulan na sa kani-kanilang local ang labang ito, Ang lahat na Contractual o Agency employees sa kanilang pabrika ay agad na pasapiin sa unyon para masimulan ang laban sa LOC at para sa direct employment, regular employment at union membership sa kanila. Sa panahon ng mga CBA, maisama ang probisyon ukol sa mandatory union membership sa lahat ng empleyado sa unang araw pa lamang ng kanilang serbisyo. Art. 277 (c) Labor Code. Note: Pero sa pagtatayo ng unyon, maaaring gamitin muna ang dating kalakaran. Na, regular rank & file lang muna ang saklawin sa petition for union registration. Sa mga CE case to case bilang taktika sa pagpapanalo. Ngunit sa CBA negotiation agad na saklawin ng CBA proposal ang lahat na manggagawa.
3. Pasukin ang mga Tripartitesa antas local at nasyunal, isalang dito ang debate ukol sa isyu ng LOC at regularisasyon sa empleyo at mandatory union membership on his 1st day of service. Ayon sa Art. 280 at 277 (c) ng Labor Code.
4. Maghain ng Bill sa Congress para patalasin ang HB 2453 ni Akbayan Partylist Rep. Honteveros. Para bigyang pangil (Enabling Law) ang Art. 106, 279, 280 at 277 © ng Labor Code. Gayundin ang paghahain ng isa pang Bill (Unemployment Insurance at Mandatory Trust Fund sa Retirement Gratuity Pay Benefit) para para hindi na maulit ang nangyari sa Novelty Phils. Inc., Gelmart Industry Phils. At iba pa. Para mapagkalooban ng regular na ayuda ng pamahalaan ang mga manggagawang biktima ng malawakang tanggalan at pagsasara ng mga pabrika.
5. Gumawa ng Petition signing sa mga LGUs para magpasa at DOLE Secretary Office para suportahan ang House Bill natin sa Congress at tuloy tuloy na Lobby.
6. I-develop ang mga coordinadong protesta at pambansang protesta o pangkalahatang welga. Bilang mapagpasyang porma ng pagkilos para pawiin, kundi man malimitahan ang LOC at kamtim ang regularisasyon sa paggawa at mandatory union membership (union close shop) sa paggawa.
7. Maging behekulo ang kampanyang ito para sa mabilisan at malawakang pag-oorganisa (paglawak n gating base).
8. Gayundin, paghandaan sa hinaharap ang pagtatayo ng TUC at mga Line Industry Formation – One Union in One Industry. One Labor Center in One Country!
Phasing
1. Unification sa mga Leaders at Memberships
2. Drafting & Filling ng Bill
3. Prop / Primer
4. Alliance Building
5. Press-Con
6. Big Rally sa araw ng Filling ng Bill sa Congress
7. Petition Signing to make reso of all LGUs in support of the Bill
8. Direct Lobbying sa mga LGUs, DOLE-RTIPC at Congress
9. Warm up provincial Coordinated Rallies
10. National Day of Protest - Work Stoppage
Labor Campaign: Issue and Demand:
(Decent Work! Decent Life! Ipaglaban!)
(Decent Work! Decent Life! Ipaglaban!)
1. Karapatan sa regular na empleyo at kabuhayan! Labanan ang Labor Only Contracting (LOC): Ayon sa Article 280, 279 at 106 ng Labor Code.
2. Karapatan sa pag-oorganisa, pagtatayo ng unyon at pakikipag-CBA: Ayon sa ILO Geneva Convention Resolution # 98 at Article 234 at 277 © ng Labor Code.
3. Karapatan sa tamang pasahod at benepisyo: Ayon sa Article 13, Sec. 3 ng 1987 Phils. Contitution (Right to aim Living Wage). Baguhin ang Republic Act (R.A.) 6727. Itayo ang National Wage Commission! Buwagin nga RWB!
4. Mandatory Trust Fund sa Retirement, Gratuity/Separation Pay ng mga manggagawa na kapagserbisyo na ng isang taon sa kumpanya.
5. Unemployment Insurance Isabatas.
Sa Kagyat: Ipagkaloob ang urgent economic relief sa mga manggagawang apektado ng bagyong Ondoy.
1. Magkaloob ng Calamity Loan ang SSS at GSIS sa lahat ng kasapi nito na apektado ng bagyong ondoy na katumbas ng tatlong (3) buwang sweldo.
2. Ipagkaloob ang isang (1) taong Moratorium sa lahat ng bayarin ng mga manggagawa sa SSS, GSIS, Housing monthly amortazation.
3. Maayos at ligtas na relokasyon sa lahat ng pamilyang nasa Danger Zone at ipagkaloob ang maayos at sapat na serbisyong panlipunan. Kasama na ang katiyakan sa kanilang kabuhayan.
4. Stablish rehab on work place: Assistance ng gobyerno dito. 36 factories na may 6,000 manggagawa apektado sa Pasig at rizal.
SSS = 10 year remittance covered na ng retirement. bigyan ng Cash Advance
= Mandatory Calamity Loan sa lahat ng kasapi ng SSS with out requisites/ restriction.
PANUKALANG BATAS PARA SA SIGURIDAD AT PROTEKSYON SA EMPLEYO
1. MANDATORY TRUST FUND SA RETIREMENT, GRATUITY/SEPARATION PAY NG MGA MANGGAGAWA. ISABATAS!
Rasyunale:
Marami ng karanasan ang nangyayari na ang retirement benefit, gratuity/separation pay ng mga manggagawa ay nasasakripisyo kapag dumarating sa pagkalugi o pagsasara ng mga kumpanya. Ugali na ng mga kapitalista ang tumakas, takasan ang kanyang mga obligasyon sa mga manggagawa at gobyerno. Sa kabila na ang mga manggagawa ang araw araw na naghahabi ng makina, lumilikha ng produksyon at nagpalago sa negosyo ng kumpanya. Ang probisyong “Full protection on Labor at Equal share of the fruits of production” sa Art. 13, Sec. 3 ng 1987 Phils (Freedom) Constituition ay patay na letra. Dahil hindi ito natutupad. Tatlumpong (30) taon sa serbisyo ng kumpanya, pero walang nakuhang retirement benefit o separation pay.
Ilang halimbawa dito ang pagsasara ng Philippine Blomming Mills noong 1981. Hanggang sa ngayon walang nakuhang separation pay at retirement benefit ang 3,000 manggagawa. Ang Novelty Phils. Inc na nagsara noong September 28, 2003, hanggang sa ngayon ay walang natanggap na benepisyo ang 3,200 manggagawa. Ang Gelmart Phils. Inc.na nagsara noong Octuber 22, 2006, hanggang sa ngayon walang nakuhang mga benepisyo ang 2,600 manggagawa. Ilan lamang ito sa mga pabrika at manggagawang tinakasan ng mga kapitalista na hanggang sa kasalukuyan ay walang hustisya para sa kanila.
Para sa mapagpasyang paglutas nito, Isabatas ang Mandatory Trust Fund ng mga kapitalista sa Retirement/Gratuity at Separation Pay Benefit ng mga manggagawa/empleyado. Sa mga kumpanya/establishment na tumagal na ng isang (1) taon sa kanilang operation ay agad nang ilagak sa bangko (Trust Fund) ang Retirement, Separation Benefit ng kanyang mga empleyado/manggagawa. Upang hindi na maulit ang mga nabanggit na mga pangyayari sa itaas. Dapat ng lapatan ng mapagpasyang parusa ang mga kapitalistang lalabag dito. Gaya ng: Ang sinumang kapitalista na hindi tutupad nito ay agad na alisan ng pangkisa sa pag-nenegosyo at pagkabilanggo ng anim (6) na buwan hanggang isang (1) taon.
Dapat nakalagak sa bangko (Trust Fund) ang Retirement/Gratuity/Separation Pay Benefit ng Manggagawa. May interest. Ayon sa itinatakdang interest rate ng mga bangko. Hindi gagalawin o gagamitin sa operational capital ng kumpanya. Makukuha (iwi-withdraw lamang ito) kapag nagretero na ang empleyado, voluntary retirement, resignation, retrenchment, shutdown, closure na ng kumpanya. Requirment para makuha ng mga manggagawa: 1) May Employment Certificate. 2) Residential Address Certificate. 3) Valid I.D.
2. UNEMPLOYMENT INSURANCE. ISABATAS!
Rasyunale:
Bago pa man pumutok ang GFC noong 2008 ay uso na ang unemployment insurance o Subsidy program & benefit sa mga manggagawang nawalan ng trabaho o walang trabaho ng mga gobyerno sa maraming mga bansa ng buong mundo. Sa Europe, United States, United Arab Emirets, Latin Amerika at Asya. Dito sa Asya halos Pilipinas na lamang ang walang programa ukol dito. Kung mayroon mang ayudang makukuha ang mga Displaced Workers sa ating pamahalaan ay panandalian, leaf service o pakitang tao lamang ng gobyerno.
Bakit ang ibat-ibang pamahalaan sa iba’t-ibang bansa ay nagpapatupad ng mga programa ukol sa unemployment insurance o subsidy sa mga manggagawang nawalan ng trabaho (Displaced Workers) o walang trabaho? Ayon sa ating pag-aaral, ipinatutupad o ginagawa ito ng kanilang pamahalaan bilang pagtupad sa “social obligation for social justice” ng kanilang pamahalaan. Pakikiisa din ito ng kanilang bansa sa pinagtibay na resolution ng International Labor Conference (ILO) Geneva Convention. Salig sa four pillar ng Decent Work Agenda ng ILO.
Dahil dito, kung gayun; napapanahon ng mapagpasyang lutasin ng ating pamahalaan at mga kapitalista ang krisis na mismong likha nila, Napapanahon ng magsabatas ng UNEMPLOYMENT INSURANCE at konkretong programa ukol sa empleyo ang ating pamahalaan. Bilang panimulang solusyon ng ating pamahalaan sa patuloy na pagdami ng walang hanap buhay at kahirapan ng milyon milyon nating manggagawa at kababayan. UNEMPLOYMENT INSURANCE ISABATAS NGAYON NA!
Ang benefit na makukuha: Katumbas ng Daily Minimum Wage
Covered Term of Benefit: Tatamasahin niya ito hanggang sa siya’y makakuha ng katumbas na empleyo.
Re-employment: Tutulungan siya ng lahat ng ahensya ng pamahalaan. Gaya ng DOLE, TESDA, POEA, NEDA, RTIPCs, LGUs
Requirment for availment: 1) May Employment Certificate. 2) Residential (Address) Certificate. 3) Valid I.D.
Penalty sa Lalabag: Parusang (Multang P100,000.00 at hindi bababa sa anim (6) na buwan pagkabilanggo at hindi lalagpas sa isang (1) taon) sa mga kapitalista hindi susunod dito.
3. KARAPATAN SA REGULAR NA EMPLEYO AT PAG-OORGANISA: Karapatan sa pag-oorganisa, pagtatayo ng unyon at pakikipag-CBA: Ayon sa ILO Geneva Convention Resolution # 98 at Article 234 at 277 © ng Labor Code.
Sa pag-iral ng mga DO’s ng DOLE Secretary (D.O. # 10, 3) at kasalukuyang DO 18-02 at RA No. 9178, na mas kilala na “Barangay Micro Business Enterprises” (BMBEs LAW) Act of 2002 ay nagresulta ng laganap na diskreminasyon sa pag-empleyo. Ginagawang hanap buhay na ng ilang indibidual na tao ang paghahanap ng empleyo o pamamasukan ng mga manggagawa. Laganap na ang mga LOC na labag sa Art. 106, 279, 280 ng Labor Code.. Dagdag pa, ang dami nang itinatakdang rekisito ng mga kapitalista sa pagtanggap ng empleyado. Nariyan ang Age Limit (18-25 year old), Personalidad (may itsura, matangkad, kaakit-akit) College Graduate. Talamak ang gawi ng mga kapitalistang ito sa area ng Calabarzon (mga Industrial Park/Centers) at mga Commercials Centers. Nawalan na ng saysay ang mga Konstitusyunal at Batayang Karapatan ng mga manggagawa
ON LABOR, Section 3: “The State shall afford full protection to labor, local and overseas, organize and un-organize, and promote full employment and equality of employment opportunities for all.”
“ It shall guarantee the rights of all workers to;
o Self Organization
o Collective Bargaining and Negotiations
o Peaceful Concerted Activities, including the right to Strike in accordance with law.
“They shall be entitle to;
o Security of Tenure
o Human Conditions of Work and a
o Living Wage
“They shall:
o Participate in Policy and Decision Making Processes Affecting their Right and Benefits
“The State shall promote the principle of SHARED RESPONSIBILITY between workers and employers and the preferential use of voluntary modes in settling disputes, including conciliation xxx…
“The State shall regulate the relation between workers and employers, recognizing;
o the right of labor to its just share in the fruits of production
o and the rights of enterprise to
+ reasonable return on investment,
+ to expansion, and
+ growth
Dahil dito, dapat at napapanahon ng alisin ang mga DO’s ng DOLE Secretary (D.O. # 10, 3, 18-02 at RA No. 9178) na mas kilala na “Barangay Micro Business Enterprises” (BMBEs LAW) Act of 2002 at magsabatas ng klaro at malinaw na Enabling Law sa Art. 280, 279 at Art. 106 ng ating Labor Code.
1. Ibatay sa uri ng trabahong kailangan gampanan ng empleyado ang pagtanggap.
2. Kapag Karaniwan, Natatangi at Kinakailangan sa arawang negosyo ng kompanya ang uri ng trabahong ginagampanang ng isang empleyado, Dapat, Regular na Empleyado ang kategorya niya sa trabaho. xxx an employment shall be deemed to be regular where the employees has been engaged to perform activities which are usually necessary or desirable in the usual business or trade of the employer xxx Art. 280 Labor Code.
3. Isagawa ang Quarterly Inspection sa lahat ng mga kumpanya/stablishment ng kinatawan ng DOLE at Organisasyon ng mga manggagawa.
4. Ganap at walang pasubaling ipagbawal ang LOC. Parusang (Multang P100,000.00 at hindi bababa sa anim (6) na buwan pagkabilanggo at hindi lalagpas sa isang (1) taon) sa mga kapitalista agency at principal employer na napatunayang nagsasagawa ng LOC. XXX There is “Labor only” contracting where the person supplying workers to an employer does not have substantial capital or investment in the form of tools, equipment, machineries, work premises, among others, and the workers recruited an placed by such person are performing activities which are directly related to the principal business of such employer XXX Art. 106 Labor Code.
5. Ang sinumang manggagawa/empleyado na mag-organisa, sumali sa unyon o gumaganap ng union activities ay hindi dapat kasuhan ng employer. Maliban kung may malinaw na kaso ng abandonment of work.. xxx Any employees, whethere employed for a definite period or not, shall begining on his first day of service, be considered an employee for purposes of membership in any labor union. Xxx Art. 277 © Labor Code.
6. Gawing tatlong (3) taon na lamang ang kontrata sa CBA at representasyon ng unyon bilang SEBA. At magkaroon ng mandatory RE-CBA Negotiation o Wage Adjustment, batay sa % itinaas sa presyo ng mga pangunahing bilihin.
4. Karapatan sa tamang pasahod at benepisyo: Ayon sa Article 13, Sec. 3 ng 1987 Phils. Contitution (Right to aim Living Wage). Baguhin ang Republic Act (R.A.) 6727. Itayo ang National Wage Commission! MGA RWB BUWAGIN!
Noong Dekada 70-80 sa panahon ng Pasistang Diktadurang Marcos (Martial Law), bawal ang mag-unyon at mag-welga, maging ang mga pagtitipon. Gayunpaman, ang paraan ng pagtatakda ng Minimum na pasahod ng mga manggagawang Pilipino ay pambansa ang katangian at saklaw. Sa pamamagitan ng mga Presidential Degree at mga Executive Orders.
Feb. 22-26, 1986, sa pamamagitan ng Peoples Power o Edsa Revolution. Bumagsak ang diktadurang pamahalaan ni Marcos at iniluklok ng Peoples Power si Ginang Cory Aquino. Asawa ng Pinaslang na si Ninoy Aquino. Ideniklarang Provisional Revolutionary Government (PRG) ang pangangasiwa sa bansang Pilipinas.
Upang makabuo ng bagong saligang batas ang PRG, nagpatawag ng Con-Com si Ginang Cory Aquino upang balangkasin ang bagong Kontitusyon at pinagtibay ito sa pamamagitan ng national referendum noong 1987.
Sa kauna-unahang pagkakataon, nagamit ng mga manggagawang pilipino ang konstitusyunal na karapatang sinasaad ng 1987 Philippines Constitution. Upang obligahin ang Kongreso na magsabatas ng dagdag na sahod. Sa pamamagitan ng 5 araw na General. Industrial Strike ng mga manggagawa ng NCR noong 1987, pinagtibay ang Republic Act (R.A.) 6040 na nagtataas ng P25.00 wage increase, nationwide across the board with out ceiling..
Ngunit, noong 1988-1989, sa kasagsagan ng mga Kudeta, naipuslit ng kongreso sa pangunguna ni Ernesto “Boy” Herera (Secretary General ng TUCP at Congressman) ang kanyang Herera Law na tinawag na Republic Act. R.A. 6727 at R. A. 6715. Nag-aatas na dagdagan ang minimum wage ng halagang P20.00. Kasabay na isinabatas ang Regionalization wage fixing o wage rationalization Act noong June 9, 1989..
Taong 1989 nagsimula ang mga Regional Wage Board.. 2009 na tayo ngayon. Ibig sabihin halos 20 years ng umiiral ang mga RWB. Pero nasa Wage Order # 14 lamang tayo ngayon sa NCR at ibang rehiyon. Dito sa rehiyon 4-A CALABARZON AREA na halos 65% ng export ng bansa ay narito, highly industrialize, pugad ng mga kompanyang multi-national corporation at trans-national corporation ay nasa P298.00 – P320.00 ang minimum wage. Samantala sa NCR ay P382.00 ang minimum wage.
Malinaw kung gayun na ang mga Wage Order ng mga RWB ay salamangka, hindi lamang layuning bawasan o pababain ang minimum wage ng mga manggagawa sa iba’t-iban rehiyon, kundi pag-away awayin nito ang mga manggagawa at ilagay nito sa panganib ang seguridad sa trabaho at karapatang mag-unyon at makipag-CBA ng mga manggagawa. Dahil sa pangyayaring ito naiingganyo ang mga kapitalista na magpalipat lipat ng planta at operasyon kung saang rehiyon ang mas mababa ang minimum wage. Kasabay na palitan ang mga regular nilang empleyado ng mga kontraktwal, para pababain ang sweldo, wasakin ang mga union at bawiin ang mga naipanalo ng CBA ng mga manggagawa. Para masawata at mahadlang ang tahasang ataki sa kilusang paggawa, lutasin ito sa isang:
@ PANUKALANG PAGBABAGO:
1. R.A. 6727 baguhin, itayo ang national wage commission. Regional Wage Board Buwagin!
2. Ibalik sa Kongreso ang pagsasabatas ng dagdag na sahod na pambansa ang katangian at saklaw!
3. National Wage Commission Itayo! Line Industry Salary Standard Ipatupad!
4. Sahod na makakabuhay ng pamilya, Living Wage Isabatas!!
5. Kreminalisasyon sa paglabag: Multang P100,000.00 at pagkakulong ng anim (6) na buwan hanggang isang (1) taon
Drafted By:
Ronnie Luna
BMP
Sept. 21, 2009
CP # 09185663923/09175223194
The Philippine Government under the Department of Labor and Employment (DOLE), strongly favored the interests of the Employers Confederation of the Philippines (ECOP) by issuing a restrictive’ IRR -Department Order No. 40-F-03, Series of 2008, that distorts and water down RA 9481.
LABOR groups from across the political spectrum set aside their differences at least for the meantime when the government and employers continued their plans in formulating a “restrictive” implementing rules and regulations of the Republic Act No. 9481 (An Act Strengthening the Workers Constitutional Right to Self-Organization), which will water down its pro-union provisions, and have plans as well to push Congress to weaken this law by amending it or even to repeal it outright.
And they succeed indeed in watering down the provisions of the new law and to “dilute” if not covertly undermine RA 9481, and thus to “mitigate” its alleged “adverse effects to the business community” when Secretary Marianito Roque of DOLE issued an IRR for RA 9481 dated October 30, 2008.
Key provisions of RA 9481 vis-a vis the IRR
Hailed as a breakthrough for the sluggish trade union movement, RA 9481 – “An Act Strengthening the Workers’ Constitutional Right to Self-Organization” – is the latest of the many revisions to the Labor Code of the Philippines, from the original Presidential Decree No. 442 in 1974.
RA 9481 has relaxed and lessened the once too strict and complex prerequisites for union recognition and the grounds for its cancellation as well as the accreditation of labor federations. Likewise, while still grouped within their own separate unions, the rank and file and supervisory workers are now permitted to join the same federation.
This new law has also hastened union organizing of federations or national unions by simply allowing them to issue charter certificates to their prospective local chapters. In addition, RA 9481 could now put a stop to the management’s much abused dilatory and disruptive tactics against union formation and recognition, and collective bargaining efforts – endless appeals, petitions and motions for reconsiderations to the DOLE and the courts; and harassing, blackmailing, bribing or firing from work the identified local union leaders.
For instance, even a petition for revoking union registration, which was habitually resorted to by management, “shall (no longer be able to) suspend the proceedings for certification election (CE) nor shall it prevent the filing of a petition for certification election (PCE),” the first formal step in establishing a union.
To thwart the usual witch-hunting of management versus local leaders during the early and critical organizing stage in both “organized and unorganized establishments,” RA 9481 has authorized that “(i)n cases where the (PCE) was filed by a national union or federation, it shall not be required to disclose the names of the local chapter’s officers and members.” Of course, the chapter should have a charter certificate, has submitted to the DOLE other pertinent documents, and all the union members will eventually be known either during or after the CE.
As an added assurance that employers will find it difficult to disrupt at will, like before, the organizing process, RA 9481 has a specific provision that describes their participation in the PCE-CE route as a “bystander.” Hence, “(i)n all cases, whether the (PCE) is filed by an employer or a legitimate labor organization, the employer shall not be considered a party thereto with a concomitant right to oppose a (PCE).”
The employer’s role “in such proceedings shall be limited to being notified or informed of (the) petitions…; and submitting the list of employees during the pre-election conference should the Med-Arbiter act favorably on the petition.”
Other significant provisions that removed unwarranted bases for canceling union registration include the incompetence (non-submission of reports, etc.) and misdeeds of certain union officials, and the inclusion as union members the employees outside the collective bargaining unit or CBU.
In both cases, under RA 9481, union registration will no longer be invalidated by law: The offending union leaders will be punished accordingly and individually but without dragging down the entire organization; while those mistakenly included in the CBU will merely be “automatically deemed removed from the list of membership of said union.”
NOTE: Penalty sa mga kapitalista na nag-interfered at coersion sa union, union officers at members
Alisin ang No Union Option sa mga CE at Direct Recognation sa mga pabrika walang kalabang unyon. Alisin ang Cooling of Perion to stricke, sapat na ang NOS at Stricke vote para magwelga, Alisin ang Fress igress at Free Ingress. Issuance of AJ ng DOLE SEC ay sa layunin lamang to regulate not to restrick the rights of workers.
Rasyunale:
Sa Pilipinas, bago pa man ang P.D. 442 ay umiral na ang “LOC” sa anyo ng “CABO” na pamamaraan. Nalalagay sa P.D. 442 (Art. 106 to Art. 109) ang pahintulot ng job contracting/subcontracting, pero defined ang pagbabawal sa LOC at ibig sabihin ng LOC.
Ang pagpapahintulot sa job contracting at kahulugan at pagbabawal sa labor-only contracting ay nakasaad sa Sections 7, 8 at 9, Rule Vlll, Book lll Implementing Rule ng Art. 106 to 109 ng Labor Code:
Ang Section 7,8,9, Rule VIII, Book III, Implementing Rules ng Art 106-109 ng Labor Code ay inamyendahan ng Department Order No. 10 (DO No. 10) noong Mayo 30, 2001. Ang Department Order No. 10 ay nagpalawig pa sa maraming mga gawain na pinahintulutan na ipa- job contract (permissible), ayon ito sa Section 6. Kung kaya’t ang mga naunang guidelines ng Art. 106 -109 ay lalong pinalawak at pinalala ng DO No. 10 na umiral ng halos apat (4) na taon mula noong 1997 to 2001. Ayon sa Section 6 ng DO No.10:
Sa pag-iral ng Department Order No. 10, lumala at lumaganap ang malawakang kontraktuwalisasyon sa paggawa. Lumaganap din ang matinding pagtutol sa D.O. # 10 ng mga organisadong manggagawa. Kaya naobligang bawiin ito ng DOLE Secretary sa pamamagitan ng Department Order No. 3 noong May 8, 2001.
Pinanatili ng DO No. 3 ang pagbabawal sa LOC at idinelegate sa Tripartite Industrial Peace Council (TIPC) ang paggawa ng bagong implementing rules sa Art. 106-109 na kailangan may konsultasyon sa lahat ng kaukulang sektor (partikular sa mga mangagawa at namumuhunan).
Matapos ang mga konsultasyon sa mga manggagawa at namumuhunan, nabuo ng TPIC ang bagong implementing rules sa Article 106-109 ng Labor Code. Kung kaya’t noong Pebrero 21, 2002 inilabas ni Secretary Patricia Sto. Tomas ang Department Order No. 18-02 (DO No. 18-02)
Ang kaibahan ng Sections 7 – 9, Rule Vlll Book lll sa DO # 18-02 ay: Una: Kailangan lamang iparehistro ang mga Manpower Agency sa DOLE. Magreklamo at patunayan na lamang kung LOC nga o hindi ang operasyon ng mga ito. Ikalawa: Kailangan ang Trilateral Relationship in Contracting Arrangements, ibig sabihin, may kontrata sa pagitan ng principal at contractor at kontrata sa pagitan ng kontraktor at kontraktwal na manggagawa. Pangatlo: Maraming mga ipinagbabawal (prohibitions) na nakasaad sa Section 6 ng DO 18-02:
Subalit ang probisyon sa mga prohibitions ay may butas. Kumbaga ibinigay ng kaliwa, kinuha naman ng kanan. Kailangan pang magreklamo, patunayan at husgahan ng Korte kung LOC nga o hindi ang ginagawang operasyon ng kumpanya o Manpower Agency. “Parang ibig sabihin pwedeng magsagawa ang mga kapitalista ng LOC. Huwag lang pahuhuli”. Napalabnaw na ang salitang LOC is prohibited by law. Ayon sa Section 7 ng DO No. 18-02:
Sa pag-iral ng DO 18-02 kasabay din na umiral ang RA No. 9178, na mas kilala na “Barangay Micro Business Enterprises” (BMBEs) Act of 2002, which aims to hasten the country's economic development and alleviate poverty by encouraging the formation and growth of BMBEs through the rationalization of bureaucratic requirements, the active support and assistance of government, and the granting of incentives and benefits to generate employment.
“One of the incentives granted to registered BMBEs is exemption from the coverage of the Minimum Wage Law. The Constitution and the Labor Code, however, mandate the State to regulate relations between workers and employers, recognizing the right of labor to its just share in the fruits of production and the right of enterprises to reasonable returns on investments, and to expansion and growth. Guided by this Constitutional provision, the workers and owners of BMBEs are encouraged to set mutually acceptable wage rates in their respective enterprises.”
Ang Art. 25 ng Labor Code = Karapatan ng mga pribadong sector na lumahok sa pagrerekrut at pagpapadala ng mga manggagawa sa abroad at lokal employment. Nagamit din ito ng mga kapitalista para ipalaganap ng kanilang mga Manpower Placement Agency ang LOC.
Pinalala pa ito ng D.O. # 10, at DO # 18-02 ngayon na pinaganda lang sa salita, pero kaya pa din ikutan at lusutan ng mga kapitalista ang LOC, Bawal daw ang LOC pero kailangan muna may magreklamo, patunayan at husgahan ng korte na LOC nga ang operasyon ng kumpanya at mga Manpower Agency’s.
Kung dati ay specific project o short term duration o seasonal employment lamang ang LOC. Sa ngayon laganap na ito sa mga Regular Job at Production Area ng mga kumpanya. Hindi na ginagalang at sinasalaula na ang Art. 280 at Art. 248 ng Labor Code at Art. 13, Sec. 3 ng 1987 Phils. Constitution.
Epektibo ding ginamit ng mga kapitalista ang D.O. # 10, 3 at 18-02 hindi lamang para makaiwas sa dagdag na sweldo at benepisyo ng manggagawa, kundi higit sa lahat, mahadlangan ang pagtatayo o pagsapi sa unyon o mga labor association ng mga manggagawa. Hindi na din iginalang ar nagging palamuti na lamang ang Art. 277 (c), Art. 211 ng Labor Code at Art 13, Sec. 3 ng ating 1987 Philippines Constitution.
@ DESINYO NG KAMPANYA AT LABAN:
a. Layunin:
1. Maging mayor na kampanya at laban ng kilusang manggagawa, na direktang kokompronta sa patakaran ng rehimeng GMA at globalisasyon (LDP)
2. Maging kongkretong plataporma sa paggawa ng ating Pol Party at Party List sa nalalapit na 2010 election. At maging insperasyon sa muling pagbangon ng kilusang manggagawa sa ating bansa.
3. Maging behekulo sa malawak na kampanyang pagmumulat. (propaganda, ahitasyon, edukasyon.
4. Maging behekulo sa mabilisan at malawakang pag-oorganisa, pagtatayo ng mga union, mga teretorial at pambansang alyansa at sa direktang pakikipag-ugnayan sa pandaigdigang kilusang manggagawa.
5. Madevelop ang mga sama-samang pagkilos (SSP) sa bawat erya na lulundo sa mga pambansang koordinadong pagkilos (National Day of Protest o Workstoppage)
b. Paraan at porma ng paglaban:
1. Sa pamamagitan ng mga local na unyon at alyansang nakatayo sa bawat lokalidad at lalawigan, kagyat na ipatawag ang pulong talakayan (Forum On Contractualization) para maipaunawa ng malalim ang pagiging salot ng laganap na LOC (Maipamahagi ang Primer on LOC) At magresulta ang Forum ng plano sa tuloy tuloy na pag-oorganisa at pagkilos laban sa salot sa paggawa na LOC..
2. Kagyat na mahimok ang mga local na unyon, na pasimulan na sa kani-kanilang local ang labang ito, Ang lahat na Contractual o Agency employees sa kanilang pabrika ay agad na pasapiin sa unyon para masimulan ang laban sa LOC at para sa direct employment, regular employment at union membership sa kanila. Sa panahon ng mga CBA, maisama ang probisyon ukol sa mandatory union membership sa lahat ng empleyado sa unang araw pa lamang ng kanilang serbisyo. Art. 277 (c) Labor Code. Note: Pero sa pagtatayo ng unyon, maaaring gamitin muna ang dating kalakaran. Na, regular rank & file lang muna ang saklawin sa petition for union registration. Sa mga CE case to case bilang taktika sa pagpapanalo. Ngunit sa CBA negotiation agad na saklawin ng CBA proposal ang lahat na manggagawa.
3. Pasukin ang mga Tripartitesa antas local at nasyunal, isalang dito ang debate ukol sa isyu ng LOC at regularisasyon sa empleyo at mandatory union membership on his 1st day of service. Ayon sa Art. 280 at 277 (c) ng Labor Code.
4. Maghain ng Bill sa Congress para patalasin ang HB 2453 ni Akbayan Partylist Rep. Honteveros. Para bigyang pangil (Enabling Law) ang Art. 106, 279, 280 at 277 © ng Labor Code. Gayundin ang paghahain ng isa pang Bill (Unemployment Insurance at Mandatory Trust Fund sa Retirement Gratuity Pay Benefit) para para hindi na maulit ang nangyari sa Novelty Phils. Inc., Gelmart Industry Phils. At iba pa. Para mapagkalooban ng regular na ayuda ng pamahalaan ang mga manggagawang biktima ng malawakang tanggalan at pagsasara ng mga pabrika.
5. Gumawa ng Petition signing sa mga LGUs para magpasa at DOLE Secretary Office para suportahan ang House Bill natin sa Congress at tuloy tuloy na Lobby.
6. I-develop ang mga coordinadong protesta at pambansang protesta o pangkalahatang welga. Bilang mapagpasyang porma ng pagkilos para pawiin, kundi man malimitahan ang LOC at kamtim ang regularisasyon sa paggawa at mandatory union membership (union close shop) sa paggawa.
7. Maging behekulo ang kampanyang ito para sa mabilisan at malawakang pag-oorganisa (paglawak n gating base).
8. Gayundin, paghandaan sa hinaharap ang pagtatayo ng TUC at mga Line Industry Formation – One Union in One Industry. One Labor Center in One Country!
Phasing
1. Unification sa mga Leaders at Memberships
2. Drafting & Filling ng Bill
3. Prop / Primer
4. Alliance Building
5. Press-Con
6. Big Rally sa araw ng Filling ng Bill sa Congress
7. Petition Signing to make reso of all LGUs in support of the Bill
8. Direct Lobbying sa mga LGUs, DOLE-RTIPC at Congress
9. Warm up provincial Coordinated Rallies
10. National Day of Protest - Work Stoppage
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento